ZIT KUTUPLAR

1

Erva

Okul.Hayatta en gereksiz buluş bence.Hormonlarına laf geçiremeyen ergenlerin her gün kapatıldığı hapishane.Yetişkinlerin onları dizginlemek için bir bahanesi de olabilir.

Şu an kapıda dikilmiş bana öküzün tren'e baktığı gibi bakan bu hormon beyinlileri görmezden gelmem gerekiyor.

Yavaş adımlarla okula ilerlemeye başladım.Bahçedeki sessizlik benim her adımımla beraber uğultulara bıraktı yerini.İfadesiz bir yüzle ilerledim.

Bana bakan meraklı gözlerle göz göze gelmemek adına okulun kapısına odaklanmıştım.Bir çocuk önümü kestiğinde ona boş boş baktım.Yüzündeki sırıtma git gide büyürken ellerini kumral saçlarına soktu.

"Enes"

dedi.Yeşil gözleri parlamaya devam ederken.Cevap vermeden okula doğru yürümeye devam ettim.Arkamda duyulan uğultular kat kat artarken derin bir nefes aldım ve okulun kapısından içeri girdim.

Boş koridorlarda ilerlerken herkesin bahçede olduğunu anladım.Umursamadım.Her zaman ki gibi.Müdür'ün odasına girdim.Bana gözlüklerinin üzerinden baktı.

"Kapıyı çalmayı öğretmediler mi sana?"

"Erva Yalçın"

dedim sözünü keserek.

"Hangi sınıftayım?"

"Sen şu yeni kızsın"

dedi bakışlarını önündeki kağıtlara indirerek.

"Hapishane'den çıktığını kimse bilmiyor.Baba'nın istediği gibi.Ayrıca yaşıtlarınla aynı sınıf'a geçtin.Derslerden geri kalabilirsin"

"Hallederim"

dedim onu susturarak.Konuşmasını istemiyordum.

"Pekala"

dedi önündeki kağıttan bakışlarını bana çevirerek.

"11/C"

Başımı salladım ve odadan çıktım.Öğrencilerle dolmuş koridorlarda ilerlerken boş koridorların daha iyi olduğunu düşündüm.Sınıfımı bulunca içeri girdim.

Direk en arka sıraya yerleştim.Herkes bana bakıyordu.Sınıf sessizliğe gömülmüştü.Umursamadım ve kulağıma kulaklıklarımı takıp kendimi bu ortamdan soyutladım.

Yanımda hissettiğim hareketlilikle o tarafa döndüm.Ela gözlü bir çocuk bana bakıyordu.Aynı şekilde bende ona baktım.Kulağımdaki kulaklığı çektiğinde yüzümü buruşturdum.

"Ne istiyorsun?"

"Benim yerimde oturuyorsun"

"Çok yazık.Burası artık benim"

dedim küstahça.Suratıma sinirle baktı.Aynı şekilde bakışlarını ona iade ettim.Sınıfa giren öğretmenle ikimizde o tarafa döndük.Bize baktı.

"Sen Erva'sın değil mi?"

"Evet"

dedim geriye yaslanarak.Yanımdaki çocuğun hemen uzaklaşmasını ümit ediyordum.

"Mete başka bir yere geç"

dediğinde nefesimi dışarı üfledim.Yeşil gözlü bir kızla gözgöze geldim.Bana sinirle bakıyordu.Garip bir şekilde sabah önümü kesen çocuğa benziyordu.

Ders başladığında önüne döndü.Kulaklığımı kulağıma takıp gözlerimi kapadım.Bu gereksiz bilgilerle beynimi yoramazdım.

Gözlerimi açtığımda sınıf neredeyse boşalmıştı.Ayağa kalktım.Acıkmıştım.Sınıftan çıkıp kantine ilerledim.Bana odaklanan bakışlara anlamsızca karşılık verdim.