Before (Nederlands/Dutch)

Chapter 14

Liedjes voor dit hoofdstuk:

I'm A Mess - Ed Sheeran

Fools Gold - One Direction

Colors - Halsey

Ik zeg bijna niks tijdens de terugweg en let vooral op de manier hoe mijn duim rondjes op haar been maakt. "Vond je het leuk?" Vraagt Tessa als we de campus oprijden. Haar vraag zit vol verwachting.

Ik vond het zeker leuk. Ik zou het leuk vinden om dit vaker te doen, haar mijn naam laten kreunen terwijl ik haar vinger. "Jazeker, Luister uhmm... ik zou met je mee teruglopen naar je kamer maar ik heb geen zin in Stephs vragen.." Ik schuif in mijn stoel. Ze is teleurgesteld maar probeert die neppe glimlach op haar gezicht te houden.

"Dat is oké, ik zie je morgen," zegt ze spijtig. Ik kan aan haar zien dat ze wil blijven en die gedachte doet me plezier. Ze staart naar me, wachtend totdat ik weer iets zeg.

Ik zeg niks maar doe een plukje los haar weer achter haar oor. Ik heb niet zoveel te zeggen maar ik wil haar weer voelen. Ik wil haar overweldigende kalmte die ik voel als ze me aanraakt weer voelen.

Ze draait haar wang zodat mijn hand haar gezicht vasthoudt. Ze lijkt zo veel jonger, open en wachtend. Ik trek aan haar armen, vragend of ze dichterbij komt. Ik heb haar dichterbij nodig. Ze klimt over de pook heen en gaat op mijn schoot zitten. Mijn lichaam is nog warm van de zon en Tessa's armen gaan over mijn tatoeages. Elke aanraking van haar vingertop stuurt een schokje door me heen.

Ik plaag haar tong met de mijne, neem alles wat ze me geeft. Ik sla mijn armen om haar rug, zo dicht mogelijk bij me. Het is niet genoeg. Ik heb meer nodig. Ik kan niet genoeg krijgen van dit meisje. Mijn handen gaan over haar buik heen als we worden gestoord door de meest irritante ringtoon ooit.

"Nog een alarm?" Vraag ik haar als ze haar telefoon zoekt in haar tas. Het scherm op haar stokoude telefoon is klein, maar groot genoeg om de naam te zien staan. Noah.

Haar dierbare vriendje van de middelbare school belt haar terwijl ze in mijn auto zit met haar tong in mijn keel. Ze drukt op negeren en lacht naar me. Serieus? Blijkbaar is ze niet zo onschuldig als ik dacht. Een goed orgasme moet dat eruit hebben gehaald.

Het daagt me ineens dat ze hem niks over dit zal vertellen. Geen woord. Ze gaat me zoenen, uit mijn auto stappen en terug lopen naar haar kamer waar ze haar vriendje gaat bellen. Ze gaat hem vertellen dat ze van hem houdt. Hij zal het terug zeggen en ze zal lachen zoals ze lachte toen ik haar kuste.

Ze likt haar lippen en leunt weer naar voren om me weer te zoenen. Nee, nee.

"Ik denk dat ik maar moet gaan." Ik zucht en staar naar het raam.

"Harry, ik heb het genegeerd," verdedigt ze zichzelf. "Ik ga hem dit vertellen. Ik weet alleen niet wanneer of hoe. Maar ik zal het snel doen, dat beloof ik."

Ze brengt één middagje met me door en wil het nu al uitmaken met het vriendje uit haar jeugd, in de hoop dat ik hem zal vervangen?

Nee, nee.

Nee.

De lucht in de auto wordt dikker, knijpt mijn keel dicht terwijl Tessa wacht op mijn antwoord.

"Hem wat vertellen?" Mijn stem is kil.

"Dit alles." Haar hand zwaait door de auto, door de dikke lucht heen waarvan ik zeker ben dat ik erin ga stikken. Wat the fuck was ik aan het doen met haar? Ik had haar gewoon moeten neuken, geen schattig gesprek over ketchup of de toekomst moeten houden. Ze is gek als ze denkt dat dit ooit echt zal gebeuren.

Ze gebruikt woorden zoals 'We' en het is fucking afschuwelijk. 'We'.

"We? Je gaat me toch niet vertellen dat je het met hem uitmaakt voor... mij?" Ze voelt zwaarder in mijn schoot, een herinnering aan het feit waarom maagden niet mijn ding zijn. Het was zelfs niet Natalie's eerste keer, ze had haar maagdelijkheid aan een jongen van de kerk waarmee ze 'experimenteerde' gegeven.

"Je wilt niet dat ik het doe?" Tessa fronst in verbazing. Kut, dit gaat de verkeerde kant op en snel ook.

"Nee, waarom zou je? Ik bedoel, als je hem wilt dumpen doe het, maar niet voor mij."

"Ik dacht... Ik dacht gewoon.." Ze struikelt over de rest van haar zin. "Ik heb je al vertelt dat ik niet date, Theresa."

Ze krimpt ineen, gekwetst door mijn woorden. Een deel van me wil haar vertellen dat ik het niet zo bedoel, maar het zit gewoon in mij om zo te doen, het is niet mijn schuld. Of die van haar. Behalve dat het mijn schuld is. Het is mijn schuld dat ik zelfs niet een klein beetje heb van dat ene waardoor mensen samen willen zijn en door een veld zonnebloemen zou willen rennen. Ik kan het gewoon niet.

"Je bent afschuwelijk," Ze klimt van mijn schoot af en pakt snel haar tas en telefoon. De leegte knaagt aan me. Net zoals de grijze storm die ik heb veroorzaakt. "Blijf bij me vandaan vanaf nu-; ik meen het!" Schreeuwt Tessa.

Natalie's stem zei ooit met ogen vol tranen precies hetzelfde tegen me.

Tessa's ogen glimmen maar ze huilt niet door haar trots. We zijn daarin hetzelfde. We hebben allebei een grote, irrationele hoeveelheid trots die gevaarlijk kan zijn.

Tessa klimt uit de auto zonder nog naar me te kijken. Ze doet haar best om de deur dicht te slaan en loopt dan snel weg. Ik rijd onmiddellijk weg. Ik zet de radio aan, heb het geluid nodig om de orkaan in mijn hoofd te stoppen. Mijn handen jeuken en mijn gedachtes gaan heen en weer. Natalie, Theresa, Natalie, Theresa.

Natalie die op mijn veranda staat bij mijn moeders huis in Hampstead, een boekentas met een bloemenprint tegen haar borst aangedrukt en haar bloeddoorlopen ogen vol met dikke tranen.

"Alsjeblieft, Harry," huilde ze. "Ik kan nergens anders naartoe." smeekte ze. Er kwam een rookwolkje uit haar mond terwijl ze praatte. Ik kon haar niet binnen laten. Ik kon het gewoon niet. Ik had gehoord dat haar familie en de kerk haar hadden verbannen, weggetrapt uit haar twee heiligdommen. Ze leek zo jong in dat moment. Haar blauwe ogen glinsterden in het donker terwijl ze wachtte, hopend dat ik van gedachten zou veranderen.

Dat zou ik niet, dat kon ik niet. Ik kon haar niet mijn huis in laten. Mijn moeder was bijna nooit thuis en dan zou ze steeds om mij heen hangen. Wat zou ik voor haar kunnen doen? Ik zou haar waarschijnlijk meer pijn doen dan haar familie dat had gedaan.

Ik ben vergiftigd.

Ik wou niks met haar te maken hebben en zelfs al had ik dat wel gewilt, had ik nog steeds niks voor haar kunnen doen. Mijn vader was een alcoholist die haar wakker zou maken als hij het muffige huis in strompelde.

Waar zou ze slapen als hij terugkwam? Hij was al jaren weg maar mijn kinderachtige geest geloofde nog steeds dat hij terug zou komen. Ik was een verdomde dwaas.

Nu is hij terug en heeft hij leuke, kleine familie en een groot huis. Ik haat het hoe vaak ik daaraan denk. Ik ben al verhuisd naar een ander land om dichter bij hem te zijn en nu lijkt hij wel 24/7 in mijn gedachten gebrand te zijn.

Een toeterend geluid brengt me terug uit mijn gedachten en ik geef snel een ruk aan het stuur. Mijn ogen zijn niet gefocust enalles buiten het raam is wazig. Ik knipper een paar keer en reik naar de volumeknop. Ik moet mijn auto even aan de kant zetten. Mijn borst doet pijn het is eeb aanhoudende, kloppende spier in me. Mijn botten schokken door de kracht ervan. Ik kan zweet, misschien wel tranen over mijn wangen voelen lopen. Beschaamd veeg ik ze weg.

"Fuck!" Schreeuw ik de lucht in. Ik heb lucht nodig. Het voelt alsof mijn keel wordt dichtgeknepen als ik de deur opengooi. Ik adem de koelende avondlucht in en het kalmeert me.

Natalie zit nog vers in mijn geheugen, Tessa gaat bij haar staan en ze lachen me uit, snuiven en wijzen naar me. Maken de manier hoe ze macht over me hebben belachelijk. Tessa's glimlach wordt groter en Natalie verdwijnt. What the fuck gebeurt er met me? Ik moet bij Tessa vandaan blijven, het maakt niet uit hoe dom ik eruit zal zien als Zayn wint.

Zayn. Hij heeft er altijd iets mee te maken. Ik kan het idee dat hij haar neukt niet hebben. Zweet druppelt op zijn huid terwijl hij zijn lichaam tegen het hare aandrukt.

Ik doe mijn ogen dicht en leg mijn gloeiende wang op het koele stuur. Waar heb ik mezelf ingebracht.

A/n
Vergeet niet te stemmen en te reageren!