chapter 1
[Shikaina POV]

Bonjour! My name is Shikaina marie guares 18 years of old and i'm running to be an com laude student..wala lang share ko lang

By the way nandito ako ngayon sa classroom nag rereview wala pa guro namin so my time pa akong mag review dahil malapit na ang aming semister

So tahimik kaming lahat dito dahil nga nag rereview kami

Hindi kasi kami pala ingay kagaya ng ibang section dahil nandito lahat ang mga matatalino as in lahat, hindi talaga bumababa ang average naming 95 dahil nga matalino kami kung baga special section

"Okay 3s prepare your papers!"

3s means special section students
Well wala kaming alam diyan sadyang ang guro lang ang may topak dahil nakakatamad daw magsalita. Ang talino noh?

"Ms. Guares where's your paper?" Paktay

Buwisit na papel san kaba?

Hinanap ko ang lahat ng sulok ng aking bag pero wala talaga akong nakita, paktay ako nito

Nang naalala ko na naiwan ko pala sa dyip dahil nga nagrereview ako, galing noh pati dyip hindi pinapalampas? Matalino eh.. ^ _^

"Ms. Guares alam mo bang sinayang mo ang oras ko?"

"Ahmm.. p-pwede p-po bang bumili na lang a-ako?"

Ang talim ng tingin niya saakin mukha akong kriminal dito dahil nga silang lahat ang nakatingin sa akin

"So, may balak ka talagang paghintayin kami dito? Ano ka sinisuwerte? Kahit running com laude ka wala akong pinapalampas, hindi kaba nahiya na simpleng papel lang hindi mo nadala alam mong may eksamin tayo dito kahit ako importante sa akin ang araw na ito pero ikaw?  mukhang wala kang pakealam hindi mababagay sayo ang posisyon na iyan dahil eresponsable ka! Sinayang mo ang oras ko!" Tuluyan na akong nagalit at sasabog na ako sa inis

"Yon na nga eh! Simpleng papel lang yan pero ang dami mo nang isyo sa buhay! Maari naman akong manghiram dito pero ano ang ginawa mo? Ikaw lang ang nag sayang ng oras mo! may madaling solusyon pero pinalaki  mo lang!akala ko ba isa kang guro?  mukha kang estudyante sa lagay na yan imbes na parangalan ako pinagalitan mo pa ako ano yon? eresponsable ako dahil naiwan lang ang papel ko ano yon mahalaga ba ang papel para sayo?" Kinuha ko ang papel ng katabi ko saka ko hinagis sa kanya

"Oh ayan isaksak mo sa baga! ng dahil lang diyan naging antipiko akong estudyante! Wag kang mag alala mrs. Guanzon dahil sa pag sisikap kung pag aaral sa dyip na kalimutan ko ang papel na pinag iinteresan mo!" Kinuha ko ang bag ko dahil wala naman akong mapala, wala akong papel wala akong score para san pa? Eh dimonyo naman ang guro dito baka mahawaan pa ako

Ay nahawaan napala ako

Malapit na ako sa exit ng may naalala ako kaya huminto muna ako

"At isa pa mrs. Guanzon wag mong pag interesan ang posisyon ko bilang com laude, kung gagawin mo yon mag totoos tayo!" At tuluyan na akong lumabas ng classroom

Sobrang nahiya na talaga ako kanina kung pwede lang umiyak ginawa ko na pero nag mukha akong kawawa kung gagawin ko yon

Hindi sana ako papatol don dahil favorate kung teacher yon simula   highschool dahil nga bukod sa mataray, maganda din siya at hindi siya mukhang nanay, may clas din siyang mag turo

Pero ng binanggit niya sa lahat ng classmate ko na hindi nababagay sa akin ang posisyon ko bilang com laude sumabog na ako don, okay lang kung anong masasakit nasalita ang isasambit niya sa akin, pero yung sinabi niya sa akin kanina na hindi bagay ang posisyon yun sa akin?

Kulang nalang sasabog na ang lahat ng bulkan sa mundo

Mahal ko ang posisyon na yun eh

Mahal na mahal, dahil don natulungan ko ang mga magulang ko at saka kapatid kung bulag

Kaya kung may balak mang umagaw sa posisiyon na yun hindi ako magpapatalo dahil mahal ko ang mga magulang ko at saka yung kapatid ko

Pumunta ako sa rooftop dahil don ang favorite spot ko

Kailangan ko muna mag palamig dahil haharapin ko na ang conseqence na ipapatol sa akin

Maari akong mawalan ng scholarship alam ko na rin na posible akong ma kick out

But still mananaig pa rin ang tama

Hindi ko na napigilan ang lumuha ng naisip ko yon

Maari ding ma disappoint silang mama sa akin

Umiyak lang ako ng umiyak hanggang sa tumahan ako

Tatayo na sana ako para bumalik ng may nakalahad na panyo sa mukha ko

Nakatitig lang ako dito pero siya hindi pa rin gumagalaw

Pigurang lalaki siya kaya lang hindi ko makita ang mukha niya dahil nga nakalahad sa mukha ko ang panyo niya

"Take it" malamig ang boses niya parang naghihiwatig na"wala akong pakealam sayo, pero kailangan mo yan"

Tumaas naman ang kilay ko sa sinabi niya

Nang narealize niya na wala akong balak tanggapin yong panyo

Binaba niya naman ito at may pag asa akong makita ang mukha niya

Matangkad siya,maputi, parang may lahi siyang italiano, in short gwapo ang nasa harapan ko

"Stop scanning my face" irita niyang sabi, aba!

"Bakit? sino ba ang naunang tumitig sa dibdib ko?" haller, akala niya hindi ko nakita na tinititigan niya dibdib ko?

Aba manyak din ang isang to eh noh!

"Tsk, i'm not staring your flat chest! I'm staring the wall!"

Natawa naman ako ng wala sa oras hindi ko alam kung bakit ako tumatawa dapat nainis ako dahil comfirmed nga na minamanyak niya ako, pero iwan ko ba kung bakit ako natawa, kung dahil ba sa tanga niyang excuses?, ayy ewan

"Why are you laughing?" Taka niyang tanong at the same time cold pa rin ang tono ng salita niya

"Huh? Pake mo ba?"

Hindi parin ako tumigil sa katatawa

Nang nahismasan na ako ay tumigil na din ako

"Oh bat nakatingin ka parin?" Nag tataka kong tanong

Ng narealize niyang kanina pa pala siya nakatingin sa akin ay agad naman siyan umiwas

"Oh? Sasabihin mo namang nakatingin ka sa pader at hindi sa akin? Wag kanang mahiya maganda naman ako" nang sinabi ko yon ay agad naman siyang umalis sa rooftop

Anong problema don?

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
THE TITLE OF LOVE

I dont need your votes and comments, i need your supports

-redblacknightmare

THE TITLE OF LOVEWhere stories live. Discover now