Karanlık bir gündü. Dışarıda yağmur yağıyordu. Su damlalarının derme çatma, tepesi metal olan küçük kümese düşüyordu. Dışarıda rüzgar olduğu için yuvarlanıyordum. Ayak sesleri duymaya başladım. Gelen annemdi. Bana
-Niye kümeste yuvarlanıyorsun. Diye sordu bana. Bende
-Kendimi top gibi hissediyorum. Dedim.
Annem şemsiye getirmişti. Ama ben istemedim çünkü ıslanmak hoşuma gitmişti. Annem ise buna kızıyordu. Benim ismim Kerem. Neden bilmem ama kimse beni sevmiyor. Bana genelde Kerime diyorlar çünkü karı gibi davranıyorum. Şarkıları seviyormuşum gibi davranıyorum böylece beni severler diye düşünüyorum (ama hiçde öyle değil). İnsanların ilgisini çekmek için garip hareketler yapıyorum. Kilolu olduğum için boyum çok kısa. Sözelciyim, sayısal da çok düşük alıyorum. Özetle böyleyim. Ve insanlar bana hep kötü davranıyor( nedenini az çok anlamışsınızdır).
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ilk yuvarlanış
Non-FictionUnutmaki kimse kendinin görülmesi için garip hareketler yapmaz