ငါအခုေသေတာ့မွာပါ့လား။
ငါ့ရဲ႕ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ထိ ငါ့ကိုသူျပန္လွည့္မၾကည့္ခဲ့ဘူးဘဲ။
ဟက္ ငါကသာမင္းကိုအဆံုးစြန္ထိ႐ူးသြပ္ေနခဲ့မိတာ။
ဒီလိုအဆံုးသတ္မလွတဲ့အခ်စ္ျဖစ္မွာကိုေတာ့ ငါႀကိဳမသိခဲ့ဘူး
သိခဲ့ရင္လည္း အခုလိုမ်ိဳးဘဲ မင္းကိုဆက္ခ်စ္မိမွာေသခ်ာပါတယ္။(မင္းမသိႏိုင္ေပမယ့္ေပါ့)
.....................
သူနဲ႔ကြၽန္ေတာ္ တကၠသိုလ္မွာစေတြ႔ခဲ့တယ္။
သူနဲ႔ကြၽန္ေတာ္က ေက်ာင္းမွာၿပိဳင္ဘက္ေပါ့ေလ။
မတည့္အတူေနအခန္းေဖာ္ဆိုလည္း မမွားဘူး။
Kaiဆိုတဲ့သူက မိန္းကေလးေတြထည္လဲတြဲတယ္။
သူမိန္းကေလးတစ္ေယာက္နဲ႔တြဲေတာ့မယ္ဆို အဲ့မိန္းကေလးကို ကြၽန္ေတာ္ၿပိဳင္လိုက္တယ္။
ဘာလို႔အဲ့လိုၿပိဳင္လိုက္လဲဆိုတာ ကြၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္လဲ
မသိဘူး။သူမိန္းကေလးတစ္ေယာက္နဲ႔တြဲရင္ကို ကြၽန္ေတာ္
ၾကည့္မရေတာ့တာဘဲ။အစကေတာ့သူ႔ကိုမနာလို အရံႈးမေပးႏိုင္တာလို႔ ထင္ခဲ့မိတယ္
ေနာက္မွကြၽန္ေတာ္သိခဲ့ရတာက ကြၽန္ေတာ္သူ႔ကိုခ်စ္မိေနတာ။
အခ်စ္ကလည္းဆန္းၾကယ္သား။ ကြၽန္ေတာ္ကသာခ်စ္ေနတာ
သူက ကြၽန္ေတာ့ကိုၿပိဳင္ဘက္ဆိုတဲ့အဆင့္ထက္ ပိုမေတြးခဲ့။
သူသတ္မွတ္ခ်င္သလိုသတ္မွတ္ပါေစ။ ကြၽန္ေတာ္မမႈဘူး။
တေန႔ အဲ့ေန႔ကေတာ့မွတ္မွတ္ရရေပါ့။သူနဲ့စကားေကာင္းေကာင္းေျပာတဲ့ေန႔ေလးေလ။
......."Sehunငါနဲ႔စကားခနေျပာရေအာင္။"
"ဘာလဲ ဘာေျပာမို႔လဲ"
"မင္းနဲ႔ငါ uniစတက္ထဲကၿပိဳင္လာတာ အခုဆိုေက်ာင္းပီးေတာ့မွာေလ အဲ့ေတာ့.."
"အဲ့ေတာ့ဘာျဖစ္လဲ"
"ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္ မၿပိဳင္ဘဲေနရေအာင္ကြာ။ "
"...."
"မင္းကလည္း တခုခုျပန္ေျပာအံုး ငါေျပာတာလက္ခံလား"