ᶜᵃⁿᵗ ʸᵒᵘ ˡᵒᵛᵉ ᵐᵉ : 𝒕𝒂𝒆𝒈𝒊✔︎

2.

Sabah kuşların cıvıldamasıyla ve
güneş ışığının gözüme girerek uyanması
beklerken Jimin'in aramasıyla uyandım.

Nalet!

'Ne var lan*esneme*?'

'Bir kez olsun insanca cevap ver'

'Sana insanca cevap vermeyi asla düşünmüyorum.'

'Aman be!Neyse dışarı çıkacaktık seni de
çağırmak istedik.'

'Saat kaçta ona göre.'

'15.00'te '

'Tamam gelirim.'

Hemde onu görmek için bahane olur.

Neden sürekli onu görmek istiyorum?

OHA!Lan ne ara saat 1 oldu.

Sanırım fazla düşüncelere daldım.

Lanet olsun sana Jimin!

Neden bu saatte ararsın ki?

Bu Taehyung kurallarına aykırı.

Benim normalde bu saatte uyumam gerekir.

Jimin'e sövme işlemim bittikten sonra
hazırlanmaya başladım.

Anca hazırlanırım.

Hatta belki geç bile kalırım.

Üzerime deri siyah pantolon ve beyaz salaş
bir kazak geçirdikten sonra ayakkabılığa
yöneldim.

Botlarımı ve siyah deri ceketimi giydikten
sonra Jimin'in attığı konuma doğru
ilerlemeye başladım.

/////////

Jimin'in attığı konuma yaklaştığımı
anladığımda kulaklıklarımı çıkarttım.

'Selam'

'Selam.'

Diyip sandalyelerden birine oturdum.

'Eeee?'

'Ne eeee?'

'Neden cağırdınız?'

Jimin ise alaycı bir şekilde cevapladı.

'Seni özledik.'

Verdiği cevaba sadece göz devirmekle yetindim.

'Jimin benle gelsene az!'

'Peki.'

Hala yüzündeki sırıtış silinmiyordu.

Sinir oluyorum bu çocuğa!

'Ne var?'

'Şu yeni gelen çocuk..'

'Ay yoksa aşık mı oldun?Ee tabi kimin
arkadaşı.'

'Ne aşkı ya!Sadece ismini soracaktım.
Ona yeni çocuk diye seslenmek garip hissettiriyor.'

'Tabi tabi.'

Lan ben bunu döverim.

Neyi inkar ediyor ya!

Mal!

-------------●------------