Kladblok [Flikken Maastricht]

FanFic Challenge: Write the titles

[NB: Geschreven in 2014]    

Ik hadlaatst ergens een fanficchallenge gelezen, namelijk; zet (bijna) alle namen vande afleveringen in een zo kort mogelijk verhaal/scène, leek me grappig om teproberen en ik was toch al bezig met huiswerkontwijkendgedrag, dus ik dacht datkan wel. Dus zie hier het resultaat en veel zoekplezier! Kijk maar hoeveel jeer kan vinden! :D      

-----------------------------------------------------------------------

Wolfs tuurde met zijn handen in zijn zij naar de verdachten in het verhoor. "Volgens mij is dit een zaak met een luchtje. Die Britt die deugt niet.", zei hij terwijl hij het meisje blonde meisje observeerde. "Nou volgens mij is ze gewoon verliefd en voor echte liefde doe je alles.", zei Eva hem toen ze naast hem kwam staan om het zelfde te doen. "Ach Eef dit is toch geen echte liefde, dat meisje heeft zo te zien genoeg ambitie om actrice te worden.", zei hij wijzend naar de gezichtsuitdrukking. "Je zweert toch geen eeuwige trouw tijdens een huwelijk aan de Maas als je niet verliefd bent?", beet Eva hem toe met een dubbele betekenis. "Oh nee, misschien zit zij stiekem gewoon spelletjes met ons te spelen!", zei Wolfs haar duidend op de zaak. "Misschien wil zij gewoon een nieuw begin.", weerde Eva zich en zag door de donkere ruit hoe het meisje begon te huilen. "Het heden en het verleden zijn niet te scheiden Eva.", verzuchtte Wolfs doelend op de avond dat zij het bed hadden gedeeld. "Dat is grappig om uit jouw mond te horen.", fluisterde Eva in zichzelf, waarna ze zich uit rekte. "Ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik heb wel zin in een kindermenu van de Chinees! Eet je mee, we krijgen vandaag toch niks meer uit haar." Wolfs knikte hierop. "Ik heb net nieuwe wijn gekocht, ik hoop dat hij erbij smaakt."

Met een bord stomende bami zat Eva te genieten in de Ponti. "Wat is nou beter dan een heerlijk avondje met huis en haard én bami?", zei Eva opvallend succesvol terwijl ze een volgende hap voedsel naar binnen propte. "Is Frank er niet?", wilde Wolfs weten. "Nee hij zei iets over een kogelvis ofzo." Wolfs trok zijn wenkbrauwen op. "Die dingen zijn verboden in Europa, ze kunnen een dodelijke hoeveelheid gif bevatten, net als slangenkop." Eva keek hem alleen met een vies gezicht aan. "Zie je daarom eet ik dus geen vis." Wolfs moest hier ondanks de ongemakkelijke sfeer dier er sinds Eva Frank haar jawoord had gegeven hing. "Ik hoop dat hij je zo wel goed verzorgd.", zei Wolfs luchtig in poging een niet al te vies hoofd te trekken tijdens het slikken van Eva's favoriete eten. "Wolfs, voor je weer door het lint gaat wil ik het kristalhelder maken dat ik voor Frank heb gekozen.", liet Eva die geen zin had in een discussie weten. "Dat weet ik.", zei Wolfs die het nog altijd niet eens was met haar keuze. "Ik wil niet dat jij voor dit grensgeval over de streep gaat alleen maar door je eigen koppigheid! Straks zal je misschien nog hangen in je eigen val, denk gewoon een keer aan jezelf.", sprak hij haar toe. Eva staarde nors voor zich uit tijdens het uitspreken van de woorden. "Dat is vals spel dat je daar nu speelt!", riep Eva boos uit. "Het gaat hier om mijn huwelijk, niet om een of andere rip deal voor een aantal pillen! Denk je dat ik hier niet over na heb gedacht?" Wolfs zuchtte diep en nam een grote slok uit zijn glas waar inmiddels wiskey in zat. "Misschien moet jij ook niet zoveel drinken, alcohol maakt meer stuk dan je denkt.", zei Eva met een knikje naar zijn glas. "Alsof dat nog uitmaakt.", zei hij schouderophalend en nam nog een grote slok van het diepgekleurde spul. "Maar we zijn toch nog steeds kameraden?", vroeg Eva hem. "Nou ik weet niet of ik nu echt op broederliefde zit te wachten.", zei Wolfs een beetje mistroostig. "Zolang je maar geen klappen uit gaat delen.", waarschuwde Eva hem. "Misschien vlieg ik wel naar een ver land en dan stuur ik je een kaartje met 'de groeten uit Lagos'. Dan begin ik daar een band en proberen we zonder een valse noot op te treden.", fantaseerde hij waar ze beiden enigszins om konden lachen. "Ja en als je dat doet geef ik je op als vermist.", grapte Eva mee wat de sfeer in de keuken verlichtte. "Ik kan natuurlijk ook een gijzeling plegen en dan kidnap ik jou mee naar Lagos waar we lief en leed delen. Daar krijgen we natuurlijk ook baby Gaga.", sprak Wolfs met dromerige blik. Eva keek hem bedenkelijk aan en trok voorzichtig zijn glas bij hem weg. "Misschien ben jij inmiddels wel een beetje ontspoord. Hoeveel van dit spul heb je al op?", vroeg Eva en schoof hem haar glas water toe. "Drink dit maar ome Will.", zei Eva die kon lachen om zijn staat. Wolfs wreef over zijn hoofd. "Ik denk dat ik hier inderdaad morgen nog best wel wat van kan voelen ja." "Tja, wie zaait...", begon Eva, maar werd afgekapt door Wolfs. "Ja, ja ik weet het, ik zal minder drinken voor ik een keer aangereden word als ik zo laat thuis kom." Eva glimlachte. "Mooi." Ze keken elkaar een tijdje aan. "Heb je Frank eigenlijk al over ons verteld?", vroeg Wolfs met een dronken kop. "Wolfs ik wil het verleden begraven.", zei Eva hem duidelijk, maar door het hoge alcoholpromillage in zijn bloed liet hij zich niet zo makkelijk als normaal weerhouden. "Kom op Eef, denk je dat we door hem afgemaakt worden uit eerwraak? Frank is beter dan dat.", vroeg Wolfs haar, maar in plaats van haar normaal woedende reactie, reageerde ze vrij nuchter. "Dat weet ik ook wel, maar ik wil hem gewoon geen angst aanjagen.", gaf ze eerlijk antwoord. "Maar nu speel je vals spel, nee dubbelspel.", zij hij met een goedkeurend knikje over zijn eigen opmerking. "Ik wil het hem wel vertellen, een bestorming is misschien geen goed idee, maar ik wil niet dat hierdoor opeens het alarm afgaat van jullie huwelijk. Ik wil dat je gelukkig word." Eva zuchtte. "Ik denk niet dat die dronken kop van jou daar op het moment voor gaat zorgen. Welterusten Wolfs.", zei Eva die uiteindelijk op stond van tafel en koppig naar boven liep. Ze wist dat ze er schuld aan had en dat ze niet die overloper uit Amsterdam alle schuld toe kon schuiven. Hij zou enkel een lokaas zijn en dan zou Frank er uiteindelijk achter komen dat zij even schuldig was. Ze kon tenslotte niet zeggen dat het een verkrachting was, ze wilde namelijk niet dat haar partner, hoe vervelend hij nu ook deed, zijn baan kwijt raakte. Hoe zou ze dit oplossen...