Όλα άρχισαν την ημέρα που γεννήθηκα. Είχε καταιγίδα. Μία γυναίκα μόνη χωρίς άντρα και χωρίς κανέναν στον κόσμο ήταν έτοιμη να γεννήσει ένα παιδί. Εμένα. Ο πατέρας μου είχε εξαφανιστεί τον πρώτο μήνα που η μητέρα μου ήταν έγκυος και το μόνο πράγμα πο...
Με λένε Τζέικ και σήμερα έχω τα δέκατα πέμπτα γενέθλια μου. Όπως πάντα η μαμά μου με ξύπνησε με το αγαπημένο μου πρωινό, κρέπες με μερέντα. Το συνηθίζει αυτό δηλαδή το κάνει σε όλα μου τα γενέθλια από τα πέντε μου μέχρι και σήμερα. Θα μου κάνει πάλι το ίδιο βαρετό πάρτι, με την συνηθισμένη μου τάξη και τα όπως πάντα κατεψυγμένα τυροπιτάκια και λουκονικοπιτάκια. Οπως πάντα θα έχει χυμούς, αναψυκτικά και πατατάκια με γεύση ρίγανη, κλασική και μπάρμπεκιου. Κάποιες φορές μου περνάει από το μυαλό ότι το κάνει όλο αυτό μόνο και μόνο επειδή το θέλει εκείνη και ότι σκέφτεται μόνο τον εαυτό της. Δυστυχώς όμως δεν μπορώ να της κρατάω κακία γιατί είμαστε μόνοι μας σε αυτόν τον κόσμο και δεν θέλω να την στεναχωρήσω.
"Αγάπη μου βιάσου θα χάσεις την πρώτη ώρα." Μου είπε η μητέρα μου
"Έρχομαι μαμά!!" Της φωνάζω εγώ
"Έλα γρήγορα σου έχω μία έκπληξη!" Μου λέει
Κατέβηκα στην κουζίνα. Η ώρα ήταν 7:45 ήμουν σχεδόν έτοιμος μέχρι την στιγμή που άκουσα μια φωνή στο κεφάλι μου.
"Τζέικ!! Τζέικ! Δεν έχω πολύ χρόνο. Άκου!! Να προσέχεις από εδώ και πέρα."
"Μαμά;; Το άκουσες;;" Ρώτησα
"Πιο παιδί μου;;" Μου απαντάει
"Μία φωνή. Μία αντρική φωνή μου είπε κάτι." Λέω
"Αυτά τα social media φταίνε για όλα. Σου έχουν κάψει τον εγκέφαλο." Μου λέει
"Καλά καλά για όλα αυτά φταίνε. Ναι ναι." Της λέω
"Μες την ειρωνεία είσαι. Χαμόγελα λίγο σήμερα γίνεσαι δέκα πέντε είναι σημαντική μέρα!!" Μου λέει
"Μμμμμμμμμ" Μούγκρισα
"Χαμόγελα είπα αλλιώς δεν θα πάρεις το δώρο σου." Μου λέει με ένα πονηρό χαμόγελο
"Ορίστε!!! Ευχαριστήθηκες;;" Της λέω χαμόγελοντας ψεύτικα
"Καλά θα το δεχτώ. Για σήμερα μόνο!!" Μου λέει "Ορίστε!" Και μου έδωσε ένα κουτάκι. Το άνοιξα και είδα ένα βραχιόλι.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
