Sacrifice

part 2

Μπήκα μέσα και έκανα τον έκπληκτο που είδα τους φίλους μου, την μαμά μου να ετοιμάζετε να φύγει και το στολισμένο σπίτι με τα δώρα. Μου είπε ένα χρονιά πολλά και έφυγε αν και εγώ τρομαγμένος από πριν της είπα να κάτσει μαζί μας. Πέρασε η ώρα, πέρασε και το πάρτυ όπως πάντα αν και αυτή την φορά μίλησα με το κορίτσι που μου αρέσει και μου βγήκε σε καλό γιατί κανονίσαμε να βγούμε. Όταν έφυγαν όλοι και έμεινε μόνο η Ρέιτσελ κάτσαμε στον καναπέ και άρχισα να την πλησιάζω σιγά σιγά της έπιασα το χέρι χάιδεψα λίγο το πρόσωπο της με το άλλο και έτσι φιληθήκαμε και μόλις έγινε αυτό πήρε την ζακέτα της και έφυγε πάνω στην ώρα γιατί η μαμά μου ήταν απέξω και ετοιμαζόταν να ανοίξει την πόρτα. Καθαρίσαμε λίγο και άρχισα να ανοίγω δώρα χαμόγελοντας γιατί είχα δώσει το πρώτο μου φιλί και το καλύτερο ήταν ότι το έδωσα με αυτή που μου αρέσει. Πουκάμισο από την μία και κολόνια από την άλλη αλλά το καλύτερο δώρο ήταν η στιγμή που πέρασα μαζί της. Πήγα στο δωμάτιο μου και θυμήθηκα αυτά που έγιναν στον δρόμο και ότι δηλαδή ζει ο πατέρας μου αλλά είναι κρυμμένος και ότι θυσιάστηκε για να ζήσω μία καλή ζωή χωρίς αυτόν αλλά το καλύτερο το ότι είμαι μάγος ποιος τα σκέφτηκε αυτά είμαι να απορήσω. Αλλά από την άλλη πως βρέθηκα ξαφνικά στην πόρτα του σπιτιού μου; Πρέπει να μάθω τι έγινε αλλά θα το αφήσω για την ώρα πρέπει να κοιμηθώ γιατί έχω σχολείο αύριο. Κοιμήθηκα και είδα ένα όνειρο που ήταν εντελώς πραγματικό. Ένας άντρας που φορούσε έναν μαύρο χιτώνα εμφανίστηκε μπροστά μου. Άρχισε να μου μιλάει. Μου είπε ότι εκείνος με πήρε μακριά από τον αδελφό του πατέρα μου και ότι θα με συναντήσει μετά το σχολείο στο στενάκι δίπλα από το βιβλιοπωλείο για να μιλήσουμε. Ξύπνησα και ετοιμάστηκα για το σχολείο. Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι είχε γίνει αυτό και ήμουν λίγο τρομαγμένος. Στο σχολείο η Ρέιτσελ ήταν μαζί μου και μιλούσαμε αν και μου φάνηκε λίγο περίεργη γιατί μου έκανε κάτι περίεργες ερωτήσεις. Τελείωσε το μάθημα και πήγα στο στενάκι που είχα κανονίσει στο όνειρο μου. Όταν έφτασα σκέφτηκα ότι ήταν λίγο ανόητο αυτό που έκανα γιατί άκουσα έναν άντρα που είδα στον ύπνο μου και δεν ξέρω καν αν υπάρχει, αλλά από την άλλη είπε ότι ήταν αυτός που με πήρε μακριά από τον αδελφό του πατέρα μου άρα... Να τος.

"Λοιπόν Τζέικ είσαι καλά βλέπω." Μου λέει

"Ας μιλήσουμε κατευθείαν για το θέμα μας." Του λέω

"Ωραία γιατί δεν ξέρω πως φέρονται σε αυτό τον κόσμο οι θνητοί. Πρέπει να έρθεις μαζί μας. Είμαστε οι μάγοι που προστατεύουν τον κόσμο των θνητών από την οικογένεια σου, δηλαδή από την μεριά του πατέρα σου. Ο πατέρας σου μας είπε για εσένα ότι έφυγε, αλλά δεν μας είπε που θα πάει. Πρέπει να έρθεις μαζί μας για να σε μάθουμε να ελέγχεις τις δυνάμεις σου και να μας βοηθήσεις να νικήσουμε τους κακούς μάγους. Τι λες θα έρθεις;" Μου λέει

"Όπα για κάτσε λίγο τι εννοείς τώρα εγώ είναι αλήθεια μάγος; Δηλαδή τι; Θα πάω και στο Χόγκουαρτς όπως ο Χάρρυ Πόττερ;" Του λέω

"Όχι!! Αυτά είναι μυθοπλασίες εμείς δεν χρειαζόμαστε ραβδιά ούτε σχολές. Εμείς μαθαίνουμε μόνοι πως να χειριζόμαστε τα μαγικά μας, αλλά είσαι θα είσαι τυχερός γιατί θα σε εκπαιδεύσουν οι καλύτεροι μάγοι μας." Μου λέει

"Καλά θα έρθω μόνο και μόνο για να δω αν είναι αλήθεια αυτά που μου λες." Του λέω

"Ωραία αύριο τέτοια ώρα πάλι εδώ. Και ξέχασα να σου πω. Να προσέχεις τα παιδιά του σχολείου σου μερικά είναι από κακές οικογένειες μάγων που έχουν πάει με τους υπόλοιπους κακούς μάγους για να καταστρέψουν τους άλλους θνητούς. Έχουμε βρει μερικούς αυτά είναι τα ονόματα τους. Μην μπλέξεις μαζί τους." Μου λέει και μου δίνει μία λίστα και πρώτο όνομα ήταν η Ρέιτσελ

"Περίμενε αυτή εδώ, η Ρέιτσελ υπάρχει ένα πρόβλημα." Του λέω

"Τι πρόβλημα;" Με ρωτάει

"Είναι.... Λίγο.... Το κορίτσι μου." Του απάντησα

"Τι!!!!! Να χωρίσετε αμέσως. Θα της πεις ότι δεν είναι δυνατόν να είστε μαζί γιατί αγαπάς κάποια άλλη. Δεν πιστεύω να απάντησες σε καμία ερώτηση της κάπως περίεργη;" Μου λέει

"Λοιπόν..." Του λέω αλλά δεν με άφησε να τελειώσω

"Κατάλαβα άστο δεν πειράζει θα την βρούμε μετά το μάθημα αγγλικών της και θα της σβήσουμε την μνήμη. Όπως είπαμε αύριο τέτοια ώρα εδώ. Και να χωρίσετε." Μου λέει και εξαφανίστηκε

"Κάτι μου λέει πως θα περάσω πολύ καλά, όμως πως θα της πω να χωρίσουμε; Πρέπει να της το πω με τρόπο για να μην την πληγώσω κιόλας. Θα βρω τον τρόπο ας πάω σπίτι τώρα." Είπα στον εαυτό μου και πήγα σπίτι για να σκεφτώ τρόπους που θα της το πω.