When I Was Older [one shot competition]

When I Was Older

Τα τακούνια μου χτυπούσαν το μαρμαρενιο πάτωμα κάνοντας έναν δυνατό θόρυβο και σηματοδοτοντας την άφιξη μου. Άνοιξα την μεγάλη δίφυλλη πόρτα του γραφείο μου και κοίταξα το μικρό κοριτσάκι που είχε προκαλέσει τόση αναστάτωση τόσο στην οικογένεια της όσο και στα Social Media. Η εμφάνιση της δεν κεντρίζει την προσοχή, κανένας δεν θα μαντευε πως αυτό το πλασματάκι θα ισχυριζόταν κάτι τόσο έξω πραγματικό! Ήταν ένα μικρόσωμο οκταχρονο κοριτσάκι, χωρίς ίχνος φόβου στο πρόσωπο της, με μακριές καστανες μπούκλες, σκούρο δέρμα και μεγάλα γαλάζια ματιά. Καθόταν και με περίμενε υπομονετικά στον καναπέ του γραφείου μου.

"Καλημέρα." της είπα με επαγγελματικό και επίσημο τόνο. "Καλημέρα!" μου απάντησε γλυκά και χαμογέλασε. Σηκώθηκε από τον καναπέ και με πλησίασε, κάτι που με έκανε να παραξενευτώ. Όταν έφτασε ακριβώς μπροστά μου άπλωσε μπροστά το χέρι της για χειραψία και συστήθηκε. "Είμαι η Ελιζα Μάρκου προς το παρόν. Εσύ ποια είσαι;" Είχα χάσει για λίγο τα λόγια μου αλλά γρήγορα συνηλθα. Τι πάει να πει προς το παρόν; Δεν μπορεί πραγματικά να πιστεύει όλα όσα έχουν δημοσιευτεί, έτσι; Πάντως δεν ξέρω σχεδόν κανένα παιδάκι στην ηλικία της που να έχει τέτοιους τρόπους. Παράξενο... "Είμαι η Αμάντα Λούκας, χάρηκα για την γνωριμία Ελιζα. Θα ήθελες να πας πίσω στον καναπέ, να φέρω τα πράγματα μου και να μιλήσουμε λίγο;" Της είπα με γλυκό τόνο. Πάντα πρέπει να προσέχω να μην τρομάξω τα παιδιά. Η δουλειά μου απαιτεί άπειρη υπομονή, όμως αντέχω!

Η Ελιζα έβαλε τα χέρια της μπροστά της, τα ένωσε, εγνεψε καταφατικά μια φορά και κατευθύνθηκε προς τον καναπέ. Έκανε ολόκληρη τελετουργία για να γνεψει, αλλά δεν με πειράζει. Απλά μου φαίνεται παράξενο. Κουνοντας το κεφάλι μου για να μου φύγουν οι σκέψεις περί εξωπραγματικού, πήγα στο γραφείο μου και πήρα τον φάκελο με τα στοιχεία της που είχα συλλέξει και που μου είχαν δωθει. Κοίταξα προς το μέρος της και την είδα να με παρατηρεί προσεχτικά. Της χαμογέλασα και πήγα να καθίσω στην καρέκλα απέναντι από την δική της.

"Λοιπόν, Ελιζα, θα ήθελα να ξεκινήσουμε την συζήτηση μας με κάτι απλό, όπως για παράδειγμα, πόσο χρονών είσαι;" Της είπα για να ξεκινήσω να την βάζω στο κλίμα των ερωτήσεων. Η Ελιζα μου απάντησε μονολεκτικά και φαινόταν να γνωρίζει πως αυτή ήταν μια ερώτηση για την οποία γνώριζα την απάντηση. Συνέχισα να της κάνω παρόμοιες απλές ερωτήσεις για τις οποίες ήξερα την απάντηση και η Ελιζα φαινόταν να αρχίζει να βαριεται. Ωραία λοιπόν, ώρα να αρχίσω τις ερωτήσεις που πραγματικά θέλω να κάνω. Πάντως φαίνεται πολύ γενναία για τόσο μικρή κοπέλα. Παράξενο...