liefde op het eerste gezicht {ft. mainstreet}

Hoofdstuk 2

Ik ren door de school heen. Ik zoek naar een afgelegen plek. Ik ga zitten met mijn hoofd op mijn knieën. Mijn armen sla ik om mijn benen heen. Er rollen een paar tranen over mijn wangen heen. Ik hoor iemand mijn naam roepen. Het komt dichter bij. Dan hoor ik aan het einde van de gang iemand roepen. Ik kan er niet uithalen wie het is. Dan komt hij aan rennen. 10 meter voor mijn begint hij te lopen. Op 2 meter afstand vraagt hij nog een keer of ik het ben. Ik til mijn hoofd op veeg mijn tranen weg en draai me met mijn gezicht richting de hoek. Ik voel een hand op mijn schouder. Ik draai me om en kijk in 2 lieve bruine ogen. Het is de jongen uit mijn klas die naar me glimlachte. Waarom is hij me komen zoeken? Die vraag spookt door mijn hoofd. Ik kijk hem nogsteeds aan in zijn mooie lieve bruine ogen. Er rolt een eenzame traan over mijn wang. De jongen veegt hem voorzigtig weg. Ik glimlach en bloos ondertussen kijk ik naar de grond. De jongen steekt zijn hand uit. Ik ben trouwens Nils zegt hij. Uhm ja ik ben Sarina maar dat wist je denk ik al zeg ik terug. Hij lacht lief. Ja dat klopt zegt hij terug. Maar waarom rende je de klas uit vraagt Nils voor zichtig. Ik kijk naar de grond. Nils tilt mijn kin omhoog. Er rolt een traan over mijn wang. Nils ziet het en veegt hem zachtjes weg. Hij legt zijn handen op mij schouders en kijkt me recht aan. Wauw hij is zo mooi, zo knap, zo perfect denk ik bij mezelf. Je kan me alles vertellen. vertrouw me zegt hij dan tegen me. Ik geef hem een knuffel. Hij knuffelt me terug. Het voelt zo fijn zo vertrouwd. Er rolt een traan over mijn wang. Hij houd me stevig vast. Na even zo gestaan te hebben laat hij me los. Ik knuffel hem nog steeds om zijn middel. Je mag me best los laten zegt ie dan lachend. Ik laat hem langzaam los en bloos. Ondertussen kijk ik naar de grond en word er een kus op mijn voorhoofd geplaatst. Als hij me los laat kijk hij me aan met zijn lieve bruine ogen. Dan glimlacht hij lief! Ik lach lief terug en bloos lichtjes. We blijven elkaar lief aan kijken. Dan gaat mijn hoofd steeds dichter bij die van hem. Tot dat....

In de klas.

Vanuit Rebecca

Waar zou Sarina blijven? Die jongen die Sarina aan het halen is is er ook nog steeds niet. Iedereen heeft zich zelf al voor gesteld. Maar ik ben de naam van die jongen vergeten. Alles tafels en stoelen zijn weer op zijn plaats. Achter mij zitten Manal en Dana. Iedereen is bezig met het verhaal wat we moeten schrijven. Ik steek mijn vinger op. De docent knikt naar me. Waar blijft Sarina vraag ik aan haaar. Ze haalt haat schouwders op. Ik heb geen idee. Ze zullen zo wel terug komen antwoord ze terug. Ik ga weer verder aan mijn werk.

vanuit Nils

Mijn hoofd komt steeds dichter bij die van haar. Mijn lippen raken kort die van haar. Ik zet een paar stappen achter uit een steek mijn hand uit. Kom je mee vraag ik. Ze knikt en pakt mijn hand. We lopen naar het lokaal. In de gang van het lokaal laat ze mijn hand los. We lopen naar de deur van het lokaal. Ik doe hem open en Sarina loopt naar binnen. Ik loop achter haar aan het lokaal binnen. Ik sluit achter me de deur. Vanuit mijn ooghoek zie ik een traan over Sarina's wang lopen. Ondertussen loopt ze naar een plaats naast een meisje. Dat zal vast een vriendin van haar zijn denk ik bij mezelf. Ik loop zelf naar Owen Rein en Daan. Ik ga naast Owen zitten. En Vraagt Daan nieuwschierig van achter me. Ik kijk achter me. Daan en Rein zitten me Nieuschierig aan te kijken. Ik schud mijn hoofd en draai me weer naar mijn werk. Na een kwartiertje gaat de bel. Ik doe mijn etui in mijn tas en loop samen met Owen Rein en Daan naar de aula. Ik laat me vallen op een van de zitzakken die midden in de aula liggen. Ik staar naar het plafond. De boys komen naast me zitten. Nils waar zit je met je hoofd roept Owen ineens. Ik schrik ervan en schiet overeind. Waardoor de jongens in de slappe lach schieten. Als ze uitgelachen zijn vraag ik wat er nou eigenlijk was. waar zat je met je gedachte vraagt Owen nog een keer. Ow um... zeg ik stotterend. Ze kijken me alle 3 vragen aan. nergens zeg ik snel terug. En ze gaan weer verder met hun telefoon.

Vanuit Dana,

Ik zit met Manal Rebecca en Sarina in de aula. Ik kijk de aula rond ... tot dat me oog valt op de blonde jongen bij ons uit de klas. Ow hoe hete die ook al weer denk ik in mezelf. Nou ja. Ik vind hem best knap. Ik draai me weer naar de meiden. Ze zitten een beedje op hun telefoon. Ik kijk naar Sarina. Hey zeg ik tegen der. Hoi zegt ze terug en gaat weer verder op haar mobiel. Ik pak mijn mobiel. Ik open mijn Twitter en kijk een beedje door mijn tl. Tot mijn oog valt op een tweet van @0547daan. Ik open het account. Ik klik op de foto. Als hij geladen is bekijk ik de foto een goed. dan gaat de bel. Ik druk op de thuis knop en vergrendel me mobiel en stop hem weg in me broekzak. Samen net Manal Rebecca en Sarina loop ik naar het klas lokaal. We gaan weer op onze plek zitten. Vanuit mijn oog hoekkijk ik naar de blonde jongen aan de anderen kant van de klas. Hij is aan het klooien met de jongen naast hem. het ziet er best grappig uit. Ik concentreer me weer op mijn werk. Als de schooldag om is loop ik samen met de meiden naar de fietsen stalling. Zullen we wat gaan doen vanmiddag vraagt manal. Jaa! Roepen Rebecca en ik in koor. jij niet vraagt Manal aan Sarina. Uhm nee ik kan niet zegt ze snel. Ow jammer zegt manal.

Vanuit Daan

Ik kom thuis. Ik maak de garage deur open. Ik zet me fiets in de garage en doe de garage dicht. Ik maak de voor deur open. Mam is ben thuis roep ik door het huis heen. Ik krijg geen reactie. Ik gooi me jas over de kapstok doe de deur dicht en loop door naar boven. Ik zet mijn tas onder mijn bureau. En laat me vallen op me bed. Ik pak mijn mobiel en open twitter. Opeens krijg ik een follow van ene @IkbenDana. Ik klik op het profiel en bekijk het. Hey dat is dat ene meisje bij mij uit de klas denk ik in mezelf. Ik druk op follow en krijg gelijk een dm binnen. Hij is van @IkbenDana. Wat zou er in staan vraag ik mezelf af. Ik staar er even naar.