****DENİZ****
O dudaklarımızı birleştirirken ben ise onu kendimden uzak tutmayı deniyor ama bir türlü başaramıyordum.Sonunda kendimi ittim ve dudaklarımızı ayırdım.Şok olmuştum ama o bana resmen gülüyordu.Çok sinirlenmiştim ve tokadı geçirdim.
Ben direk evin kapısını açtım ve asansöre binip uzaklaştım.Eve vardığımda ise Eylül beni arıyordu.Sesize aldım ve eve girdim ceren salonda oturmuş beni bekliyordu.Beni, gördüğü an
"Nerelerdeydin bu saate kadar,seni çok merak ettim,sana birşey oldu zanettim"
"Telaşlanma bak ben iyiyim" diyerek meraklı gözlerden ırak olmaya çalıştım.Ceren tekrar söze girerek
"Hatırlatırım yarın Merve Türkiyeye geri dönüyor" ahhh tanrım tamamen unutmuşum.
Merve Türkiyeden iş için ayrılmıştı ve 3 yıldır Amerikadaydı.Eylülde ailesi yurt dışına çıkacağı için bize taşınacaktı biz Ceren,Merve,Eylülle uzun yıllardır arkadaşız.Eylül ailesinin yanında kalıyordu Merve zaten Amerikadaydı bizde üniversiteden beri Cerenle aynı evde yaşıyoruz.Ama yarın ailemizbüyüyecek ve 4 kişi olacaktık.Evimiz zaten 4+1'di.Hepimize yeterdi.
"Biliyorum biliyorummm.İki yatak ve oda zaten 3 yıldır hazır hatırlatırsam yarın Eylülde bize geliyooo"
"Biliyorum az önce onla konuştum kız meraktan ölmüş açsana telefonunu o telefon sana oyuncak diyemi alındı kızım"
"Tamam tamam kızma anne :D açarız telefonumuzu"
"Tamam hadi çabuk üstünü değiştirde kaanla ne yaptınız anlat bana"
"Aslında pek anlatılacak bişey yok"
"Nasıl yok "
"Herneyse üstümü değiştiripte geleyim öyle anlatırım"
"Tamam çabuk ol"
Ona olan biteni anlattım Ceren heyecanlı ve şaşkın gözlerle beni pür dikkat dinliyordu.TANRIM!!!Bu söylediklerimden sonra beni anlarcasına bu konuyu uzatmadı ve sustu.Yarın için ikimizde heyecandan ölücektik.
-1HAFTA SONRA-
Merve bir hafta önce gelmişti.Eylülle iyiyce yerleşmişlerdi.Kaanla 1 haftadır konuşmuyorduk.Daha çok ben onunla konuşmak istemiyordum.Eylül bu düşüncelerin içinden beni çıkartarak kahvaltıya çağırdı.Herkes suskundu.Ceren ani bir hareketle konuşamaya başladı:
''Yeter artık bu ne ya cenaze evi sanki bura allah allah.Biraz yüzünüz gülsün.Hiç itiraz yok bu gün gezip tozucaz!''
Ceren gayet ciddi görünüyordu.Merve ve Eylül durumu başıyla onayladı.Herkes benden bir cevap bekliyordu:
''Öff peki geliyorum.Nereye gideceğiz peki ha.''Ceren söze atılarak:
''Agoraya tabiki.Hadi hadi hemen yiyin şu yemekleri!''
*****KAAN*****
''Kaaaann hadi kalk oğlum yeter bu kadar uyuduğun aaaa''
''Tamam anne beş dakika daha''
''Hayır oğlum sana artık beş dakika yok,bu gün biraz dışarı çık.Ne bileyim Agora'ya falan git''
Off annem yaa.İstemiyorum istemiyoruuuuuuum diye bağrasım geliyordu ama nafile.Çünkü eğer annemin dediğini yapmazssam bana küsücekti bunu çok iyi biliyordum.Hemen kalktım ve üstüme mavi gömleğim ve siyah panolonumu giydim.Gömleğimin üstüne ise takımımın ceketini siyah kadife ayakkabılarımı giydimmi tamamdır.Kahvaltıya indiğimde id-se annem beni sevgi ile kucakladı ve öptü.Hemen masaya oturdum.Annem:Ç
''Dışarı çıkıyorsun dimi?''
''Evet anneCİĞİM!!''son kelimeyi bastırarak söylrmiştim annemim dikkatini çeksin diye.Ama hiçbir tepki yoktu.AHH.Her neyse kahvaltım gelmişti.
*****DENİZ*****
Üstümüzü giyinip Agora'nın yolunu tutmuştuk bile kızlar arabanın içinde bağıra bağıra şarkı söylerken ben suskundum.
Sonunda Agoraya gelmiştik.Arabayı hemen park edip indik.Kızlar hangi filme gidelim diye konuşurken ben Kaan'ı düşünüyordum.Ceren bana dönüp:
''Hadi ama yüzün gülsün biraz.Bak eğer sen mutsuz olursan bizde oluruz!''dedi.Merve ve Eylül bu lafın üstüne bana dönüp üçüde yüzlerini astılar.Sanki istediği olmamış bir çocuk gibi görünüyorlardı.Onları üzmek istemiyordum ve yalancıkta:
''Tamam ben iyiyim merak etmeyin.Hadi şu filmi seçelim.''dedim.Filmi seçip içeri girdik.Ama çok huzursuzdum,sanki bir çift göz hep üstümdeymiş ve beni süzüyormuş gibi hissediyordum.Sanki kötü birşey yapacakmış gibi...
EVET ARKADAŞLAR UZUN BİR SÜREDİR YAZMIYORUM FARKINDAYIM.AMA ANCA VAKİT BULABİLDİM.ÜZGÜNÜM.AMA ARTIK HEP YAZICAM MERAK ETMEYİN :D
SİZİ SEVEN:DENİZ123123
