The Casanova's Crush (On-Going)

Chapter 4

Chapter 4:
Boyfriend at Manliligaw
.........................

Kylie's POV

"Mama, Papa?" Hinanap ng mga mata ko ang mga magulang ko pero wala sila sa living room ng bahay kung saan lagi ko silang nakikita kapag nakauwi na ako galing sa school.

"Nicole, anak, nandito kami sa kusina." Narinig ko ang boses ni Mama galing sa kusina.

Naglakad ako papunta sa kusina at doon ko nakita sina Mama at Papa. Nang makita ako ni Mama ay agad siyang lumapit sa 'kin at nagmano ako sa kanya.

Si Papa ang malapit sa lamesa at hindu siya lumapit sa 'kin.

"Kylie." Tawag sa 'kin ni Papa at sa kanya naman ako napatingin. Medyo malamig rin ang pagtawag sa 'kin ni Papa kaya nagtaka ako.

"Hindi mo sinabi sa 'min na..." he paused. "May boyfriend ka na pala." Dugtong ni Papa at napaawang naman ang bibig ko sa sinabi niya.

Ano daw?! Hindi ko gets.

What the hell?! Wala akong boyfriend, ni wala nga rin akong manliligaw e.

"Po?" Takang tanong ko. Hindi ko talaga alam kung ano ang sinasabi ni Papa.

Pero isa lang ang taong alam kong gagawa ng kalokohan na ito. That God damn playboy na si Ruru Madrid.

Baka naman hindi siya gagawa ng ganito kalalang sitwasyon. Ewan ko na rin lang.

Tuluyan akong pumasok sa kusina. Tapos ay nakita ko siya, nakaupo sa may upuan. Sino pa ba? E di si Ruru Madrid, napakapeste talaga niya sa buhay ko!

"Hi, baby." Ngumiti sa 'kin ang loko at inirapan ko naman siya. Tumikhim naman si Papa para makuha ang atensyon ko.

Agad akong tumingin kay Papa at umiling sa kanya.

"Pa, Ma, wala po akong boyfriend at..." Tumigil ako nang tumayo si Ruru at lumapit sa 'kin. Lumayo ako sa kanya at itinuloy ko ang sasabihin ko. "Schoolmates lang po kami ni Ruru." Sagot ko at lumapit pa rin sa 'kin ang gago bago ako inakbayan.

"There's no point in faking it, babe." Sabi sa 'kin ni Ruru at agad ko siyang siniko sa tiyan at napalayo naman siya sa 'kin habang nakayuko dahil nagka-impack ata ang ginawa ko.

"Papa, nagbibiro lang po 'tong kaklase ko. Hindi po ako magkaka-boyfriend nang hindi ko sinasabi sa inyo ni Mama." Pagtanggi ko at sana maniwala sila sa 'kin. What the hell was that?! Napaka-peste talaga ng lalaking 'to. God, I know he's a jerk and all, but I didn't know that he'll skip all the way here.

"Alam kong hindi mo gagawin 'yon, Nicole." I sighed in relief. "Kaya alam ko na manliligaw mo si Ezekiel na 'to." Nagulat ako sa sinabi ni Papa at tumingin naman ako kay Mama na nakangiti.

"Po? Pero hindi nama-" May sasabihin pa sana ako sa mga magulang ko pero umepal lang itong lalaking malapit sa 'kin.

"Hindi nga po kayo nagkakamali, nililigawan ko nga po 'tong anak ninyo. Sinabi ko lang po na boyfriend niya ako dahil sigurado naman ako na sasagutin niya ako e." Pagsang-ayon naman ni Ruru sa sinabi ni Papa.

"Kung tutuosin naman, okay lang na magka-boyfriend ka, Nicole. Ayaw lang naman na makakasagabal 'to sa pag-aaral mo." Sabi ni Mama at napatingin naman ako kay Ruru na may ngiti sa mukha.

"O siya, maiwan muna namin kayong dalawa ah." Sabi ni Mama at sabay silang naglakad ni Papa palabas ng kusina.

"What was that?!" Agad kong hinarap si Ruru sa sinabi niya sa mga magulang ko. My God, hindi ko naman plano na magkaroon ng boyfriend.

"Bakit? Di ba nililigawan naman kita ah?" Tanong niya pabalik at binatukan ko siya. Bakit ba kasi ang peste ng lalaking 'to sa buhay ko.

"Nakakainis ka na talaga, Ruru. Hindi ka ba talaga titigil? Dahil kung hindi, mamatay ka na lang." Inis na inis na bungad ko sa kanya. Tumawa naman siya.

"Aalis na ako. I'll see you tomorrow, baby." Sabi niya nang pigilan ko siya sa paglalakad. Mahigpit ang pagkahawak ko sa braso niya.

"Bakit mo ba 'to ginagawa? Can you just leave me in peace?" Tanong ko at umiling naman siya sa 'kin.

"I told you, I won't stop hanggang hindi ka pumapayag sa gusto ko. At 'wag mo 'tong ikumpara sa mga movie ng mga playboy, hindi kita guguluhin pagkatapos." Sagot niya at napaisip ako. Kung gusto niyang maglaro, ako ang makikipaglaro sa kanya.

Pero ayoko naman talaga sa gusto niya e, bakit ako pa ba ang pinagti-tripan ng lalaking 'to sa daming babae sa school namin.

Example, si Gabbi, pero ayoko rin naman na saktan siya ng pkayboy na sobra sobra niyang crush.

"Napaka-peste mo talagang lalaki ka ah. Ano ba ang kailangan mo at sa 'kin mo pa talaga gustong humingi ng tulong?" Tanong ko sa kanya at umiling naman siya sa 'kin habang tumatawa.

Seriously, what is wrong with his freaking guts? Alam ko namang maganda ako, pero hindi ako target ng isang playboy na kahit kailan, hinding hindi ko papatulan.

"Because, I know that you're different from the other girls in our school. Hindi ka malandi, katulad ng iba." Parang sincere na sabi ni Ruru at parang lumambot ako, wait, what?

Hindi ako magpapahuli sa playboy na 'yan. I f*cking hate him. Kahit kailang wala akong balak na pumayag sa sinabi niya.

"I'll... take that as a compliment. Tama ka naman e, hindi ako malandi. Not like you and your f*cking friends na dati rati lang akong inaasar at binubully." Umirap ako sa kanya at mukha namang naalala noya ang ginagawa niya at ng mga kaibigan niya sa 'kin dati.

"Aww, guilty ka ba sa mga sinasabi naman tungkol sa'yo dati? O pa-hard- to-get ka lang talaga na gusto talaga ng attention ng mga poging katulad ko?" Nakakaasar na tanong niya at tumitig sa mga mata ko. Nagulat ako sa sinabi niya sa 'kin, kumunot ang noo ko at hindi makapaniwala ang mga mata ko sa sinabi niya.

"You are such a jerk, Ruru. Never in my life will I ever be seeking for attention galing sa mga taong hindi naman worth ng kahit anong oras ng sinuman, especially you. Hindi ko kailangan ng attention mo. Because you're worthless to me, hindi tayo magkaibigan, ni hindi ng tayo magkasundo e. So don't you dare judge me." I said with my furious tone that somehow shocked him. What I said was the truth anyways. He's worthless to me.

"You don't need to be f*cking serious. Nagbibiro lang naman ako-" I cut him of as soo as I heard na nagbibiro lang siya. Ang judgemental naman ng lalaking 'to, he'd never understand kung anong sinasabi niya dahil hindi naman siya ang sinasabihan.

"The hell I care kung nagbibiro ko. You're just underestimating me. Hindi mo naman ako kilala. Now I know hindi ka rin pala heartless." Sabi ko at iniwan siya sa loob ng kusina pero bago ako umalis,

"Who's Ezekiel?" Tanong ko habang nakatalikod sa kanya. Hindi ko na rin nakikita ang expression niya.

'Yon ba ang totoo niyang pangalan?

.........................
Please Comment and Vote:)
XOXO
Miss M.A.