Ama iyi olmaya çalışıyordum. Kardeşim için iyi olmalıydım. Böyle yaparak hem kardeşimi hem İrem'i üzüyordum. İrem ve sevgilisi bir grup buluşması düzenlemişlerdi. İnsanların içine çıkmayı sevmezdim Ama İremin bu ısrarlarınada kafa geremezdim.Derken İrem ;
-Öykü hazırlan artık,geç kalıcaz.
-Tamam İrem hazırlanıyorum. Robot değilim ya bende bir kızım hazırlanmam çabuk olmuyor.
Hazırlanmıştım ama ayaklarım gitmek istemiyordu. Yeni insanlar istemiyordum,ben hayatımdan memnundum. En çokta Rüzgarı gurup toplantısında görmek istemiyordum. Onu ve başka kızlarla. Ama İrem için gidecektim. Kardeşimin yanağına bir öpücük kondurarak arabaya binmiştim. Gidiceğimiz yere gelene kadar kimse konuşmamıştı . Sadece İrem ve benim en sevdiğim şarkı çalıyordu. Ve gelmiştik. Bütün arkadaşlarımız ordaydı hepsinin yüzünde yalandan bir gülümseme. Nefret ederim böyle insanlardan. Aman Tanrım! O Rüzgar olamazdı. Hemen gitmek istiyordum burdan.
