M E L O N D R A M A

m e l o n d r a m a - 2

First encounter..

​ေျခဖ်ားထိပ္​နဲ႔တိုက္​မိရာမွ လြင္​့စင္​သြားတဲ့
ခဲလံုး​ေလးမ်ား သြားရာကိုလိုက္​ၾကည္​့ရင္​း ႏႈတ္​ဆိတ္​စြာ
ထိုင္​​ေနမိတယ္​...

တစ္​​ေယာက္​တည္​းထိုင္​​ေနျခင္​း ​ေခါင္​းငံု႔​ေနသည္​မွာ​ေျမႀကီးထဲပင္​
ထိုး၀င္​မတတ္​ျဖစ္​​ေနျခင္​းတို႔ကို ၾကည္​့ျခင္​းအားျဖင္​့
ထို​ေကာင္​​ေလးအထီးက်န္​​ေနသည္​မွာအလြန္​သိသာလွသည္​

တစ္​စံုတစ္​​ေယာက္​ကို​ေစာင္​့​ေနတယ္​ထားဦး...မလာ​ေသးဘူးလားဟု
​ေမ်ွာ္​​ေနရမွာျဖစ္​​ေပမဲ့ ထို​ေကာင္​​ေလးက​ေတာ့
သူ႔အ​ေတြးကမာၻထဲ၌္​သာ​ေတာ္​​ေတာ္​ပင္​​ေပ်ာ္​​ေမႊ႔​ေနပံု...

အမွန္​​ဆိုအိုဆယ္​ဟြန္​းသည္​ထိုကဲ့သို႔​ေကာင္​စား​ေလးမ်ိဳးမဟုတ္​
စကား​ေတြ​ေပါက္​​ေပါက္​​ေဖာက္​လြန္​း၍ ​ေဘးကလူ​ေတာ္​ပါ​ေတာ့
​ေျပာယူရသည္​့ လူမ်ိဳး....
ဒီ​ေန႔ကUniversityပထမဆံုး​ေန႔မလို႔သာၿငိမ္​​ေနျခင္​းၿဖစ္​သည္​

အကုန္​လံုးကအဖြဲ႔ကိုယ္​ဆီနဲ႔ ကုိယ္​၀င္​​တိုးဖို႔ကဘယ္​လိုမွအဆင္​မ​ေျပႏိုင္​
ကိုယ္​့လိုတစ္​​ေယာက္​တည္​းသူမ်ားရ​ွိ​​ေလမလား႐ွာ​ေပမဲ့လည္​း
ကံကအိုဆယ္​ဟြန္​းဘက္​မပါ....

ပထမဆံုး​ေန႔မွာတင္​ အတန္​းမတတ္​ခ်င္​၍ ​စိတ္​​ေပ်လက္​​ေပ်ာက္​
သစ္​ပင္​တစ္​ပင္​​ေအာက္​​လာထိုင္​​ေနျခင္​း.....

အတြဲ​ေတြထိုင္​​ေနၾက​ေနရာျဖစ္​ဟန္​တူသည္​...
ခံုတန္​း႐ွည္​​ေလးမွာသြားထိုင္​ဖို႔စိတ္​ကူးခဲ့​ေပမဲ့ လည္​း
​ေက်ာခ်င္​းကပ္​ရပ္​ခံုတန္​းမွအတြဲ​ေၾကာင္​့ အလိုက္​တသိ​ေလးနဲ႔
​​ေ၀းရာသစ္​ပင္​​ေအာက္​ကိုသာ​ေရြးလိုက္​ျခင္​းျဖစ္​သည္​

သူငယ္​ခ်င္​းအသစ္​မရ၍ depression၀င္​ခ်င္​​ေနပါတယ္​ဆိုမွ
သစ္​ပင္​​ေအာက္​ထိုင္​ သစ္​ရြက္​​ေလးမ်ားလႈပ္​ခတ္​သြားသည္​ကို​ေငး
​ေျခ​ေထာက္​​ေပၚတတ္​လာ​ေသာ ပုရြတ္​ဆိတ္​မ်ားကိုသတ္​ရင္​း
ပိုလို႔ပင္​စိတ္​ညစ္​လာတယ္​