Unspoken Feelings: A One Shot Story

I'm bored. Ad I have nothing to do at our home so I get my ChiePPY and do this sort of story. I'm just trying my luck fer this but I'm hoping that you will support, and hope you guys like it.

ChiePPY means Chie's Lappy. That's the name of my Lappy. Trololol ^___^

--Anne!

UNSPOKEN FEELINGS: A one shot story

Written by : AQUSIMACHERIE

" Broken heart are cause by unspoken words and unspoken feelings"

--

Nakasandal ako sa isang puno ng narra dito sa garden ng school na pinapasukan ko habang nakikinig ng musika. Alas singko na ng hapon at kakaunti na lamang ang makikita mong taong paroon at parito. Habang nakikinig ako ng musika hindi ko maiwasang mapangiti ng mapakla habang ina-alala ang nakaraan, when I was still in my sophomore year in college.

--

I was in second year college when I first met him. Naging kaklase ko siya sa isang subject . Minor subject ko yun. Seatmate ko pa nga siya noon eh. Fourth year college na siya noon at graduating. May pagka koreano siya, matangos ang ilong niya, singkit ang kanyang dalawang makikinang na mata. Napakagwapo ni Zeke, nasa kanya na ata lahat ng mga katangian na hinahanap ng isang babae sa isang lalaki.

" So, Why did you took Architecture?" I asked, while we are in the canteen and eating some snacks.

" Actually, it's not my choice. It's their choice."

" Who's choice?"

" My parents. What about you Zaira, bakit Architecture din ang kinuha mo?" tanong ni Zeke sa akin.

" Well, it's really what I want. Balang araw gusto kong maging sikat na Architect."

Ganoon lang kami palagi, every after ng class namin sa english nagkakayaan kaming mag-miryenda. Same routine every after english class namin. Sa English lang naman kami magkaklase eh.

Pero habang tumatagal parati ko na siyang naiisip. Ewan ko ba!

Days, weeks and months passed. Naging mahiyain ako kay Zeke. Hindi ko alam kung ano ang nagyayari sa akin. May mga araw na ngumingiti lang ako sa kanya sa tuwing nakakasalubong ko siya sa loob ng campus. Kapag naman nasa English class kami simpleng " hi" at "hello" lang ibinibigay ko sa kanya. Minsan hindi na rin ako sumamang mag miryenda sa kanya sa canteen kahit pa sabihing libre niya. I really don't know what's happening to me. Dati naman hindi ako ganito sa kanya eh.

Gaya nalang ngayon.

" Hello Zaira " bati ni Zeke sa akin.

" H-hi" Simpleng hi na nga lang nau-utal pa ako. Hindi ko na talaga alam kong ano ang nagyayari sa akin ngayon ko lang naman ito naramadaman eh!

Patuloy parin sa paglipas ang mga araw. At isang linggo na lamang at matatapos na ang school year. Ilang araw na lang at hindi ko na makikita si Zeke sa paaralang ito. Doon ko lang na realize na mahal ko na pala si Zeke. Sa tuwing nagkikita kami at sa tuwing ngumingiti siya sa akin it brought me a thousand of mixed emotions. I feel butterflies in my stomach. I feel like I'm in heaven kaya naman napagdesisyonan kong sabihin sa kanya on what I really feel for him.

Naghanap ako ng tamang panahon at pagkakataon. Isang araw habang nasa english class kami dahil last meeting narin kasi namin yun, sinabi ko sa kanya na kung pwede eh magkita kami pagdating ng biyernes sa garden ng school after ng klase namin at pumayag naman siya.

Pagdating ng biyernes. Maaga pa lang eh nasa garden na ako. Hanggang 3 pm lang naman kasi ang klase ko sa araw na iyon. At saka isa pa submissions of projects and assignments nalang naman sa araw na iyon eh.