When I First Felt Love.(true Story)

WIFFL-1:Graduation day.

oh

my

god...

im speachless staring at my reflection in the mirror cuz its like its not me....

make-up lng ang inilagay pero parang pinalitan ang mukha ko....i never knew i could be this beautiful...makapal na kung makapal at least ako lng ang may alam...

my lips are so red and my cheeks are so pink my eyeliner is so thick and my hair is so curly...

pero kahit kailan hindi magatatagal babalik din to sa normal...babalik din ang itsurang kinamuhian ko na kinasusuklaman ko...babalik din ang pangit na ayaw ko....

so thats why since malayo pa ang katapusan sa arawng to ill make this make-up on me, last...

sa public school ako nag-aaral kaya ang TOGA d uso samin ..pinasuot kami ng white dress with white shoes...

sabi ko nga dibah?public school soooo....were having our graduation in the school gymnasium.....so dun nga pumasok ako with sweaty hands ...

hello?!graduation ko kaya to sino ba namang hindi kabahan?!

back to where i was...i enetered and half of my classmates eyes were at me...bakit may dumi sa mukha ko?!?!?...o sadyang ang pangit ko lng tingnan?..i forced a smile at them and walked straight to my chair......but ias i walk towards where im sitting Xandrine ,my pretend ate in school,which is my classmate too,greeted me not too far from my seat...

“Teen,ang ganda mo...sino nag make-up sayo?"she asked while scanning my whole face like a scanner from the grocery store...haha

“si Kuya charlie...."nahihiya kong sagot.

“yung bakla?!...infairness ang galing nyang magpaganda!"then she touched my hair...

eto talagang si ate xan..ang galing ding mambola...

may sinabi pa sya pagkatapos kong ngumiti pero d ko sya maiintindihan kasi napansin kong nakatitig sya....

si crush...

mag-isa lng syang nakaupo at yun nga nakatitig sakin...lumingon ako sa likod ko para makasiguro na ako talaga ang pinapatunaw ng mga mata niya...

pero walang tao.....*gulp*

nagmeet ang mga tingin namin pero naputol ang nung kinaway ni ate xan ang kamay niya sa mga mata ko....patay!

sana hindi nya napansin....sana. 

“ahhh...ano yun te xan?.."tumaas ang kilay niya at lumingon sa tinitigan ko kanina...oh no?!

she reads minds but i never knew she reads eyes too!..

“ang gwapo niya ngayon noh?!!!kaya pala ang lagkit ng titig mo sakanya...tara na nga at maupo nakakapagod ding tumayo at kumausap sa taong d nakikining dahil may iba syang pinagtuonan ng pansin".  ....:"(

“ehihi..."

nagsimula na ang program pero d ako nakikinig sa mga nagsasalita sa stage...