Seoul(bts Mafia ff)

02

Είχαμε φτάσει πλέον στο κλαμπ. Φαινόταν αρκετά μεγάλο και γεμάτο με κόσμο. Μόλις μπήκαμε μέσα, οι σκέψεις μου επιβεβαιωθηκαν. Η μουσική έπαιζε δυνατά ενώ πολλοί άνθρωποι χόρευαν στο ρυθμό της. Βρήκαμε ένα τραπέζι και πήγαμε να κάτσουμε.

Α:Κορίτσια εγώ θα πάω να πάρω κάτι από το μπαρ θέλετε τίποτα εσείς;
Μ:Εγώ μια βότκα πορτοκάλι θέλω
Α:Εντάξει. Εσύ Πόπη;
Π:Εμμ... Ναι και εγώ μια βότκα βύσσινο

Έφυγε η Αλεξα και μείναμε εγώ και η Μαρία στο τραπέζι. Συζητήσαμε λίγο γιατί είχαμε πολύ καιρό να τα πούμε. Έπειτα από λίγο ήρθε η Αλεξα με τα ποτά μας. Μου φάνηκε ελαφρώς αναστατωμενη.

Π:Αλεξα είσαι καλά;
Δεν μου απάντησε και ήταν αφηρημένη
Π:Αλεξάνδρα;
Α:Εε;
Π:Λέω είσαι καλά;
Α:Αα... Εμ ναι καλά είμαι
Π:Σίγουρα; Φαίνεσαι κάπως αναστατωμενη;
Α:Πφφ... Θα σου πω μετά.

Συμφώνησα γιατί δεν ήθελα να την πιέζω. Μετά από λίγο η Αλεξα άρχιζε να μεθαει και αυτό σήμαινε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με αυτήν.

Α:Δεν το πιστεύω ότι τον είδα μετά από τόσο καιρό..
Είπε ξαφνικά εκεί που έπινε το 3ο ποτήρι βότκα
Π:Αλεξα πρώτον μην πίνεις άλλο και δεύτερον για ποιον μιλάς;
Α:Ο Άγγελος ήταν εδώ
Π:Οχ κατάλαβα
Ο Άγγελος ήταν ο πρώην της Αλεξας τον οποίο είχε ερωτευθεί πολύ αλλά δυστυχώς μετά από κάποια στιγμή δεν προχωρούσε το πράγμα. Είχε στεναχωριθει πολύ τότε και από ότι βλέπω ακόμα την πονάει.
Μ:Αλεξα πάμε λίγο στο μπάνιο να πλυνουμε το πρόσωπο σου και μετά φεύγουμε.
Π:Εντάξει θα σας περιμένω έξω.

Την λυπάμαι μωρέ δεν μπορώ να την βλέπω έτσι. Πάντως περίεργο. Τι να κάνει αυτός Θεσσαλονίκη; Υποτίθεται σπούδαζε Αθήνα. Έφτασα στην έξοδο του κλαμπ και όπως πήγα να βγω έπεσα πάνω σε κάποιον.

??:Οχ συγνώμη.
Π:Μα καλά δεν βλέπεις που πας;
??:Π-ποπη;

Κοιταξα πάνω για να δω το πρόσωπο αυτού. Μα που ξέρει το όνομα μου;

Τι όχι...δεν μπορεί...

Π:Χρήστο τι κάνεις εσύ εδώ;
Μου έδωσε το χέρι του για να με βοηθήσει να σηκωθώ. Σηκώθηκα μόνη μου. Σιγα μην ακουμπούσα ξανά αυτόν τον βλακα.

Χ:Ο έλα τώρα Πόπη
Π:Δεν μου απάντησες τελικά. Τι κάνεις εσύ εδώ; είπα πολύ σοβαρά
Δεν πίστευα ότι θα τον ξαναέβλεπα μπροστά μου.
Χ:Ε είπα να έρθω για λίγες διακοπές και επί της ευκαιρίας να δω και την κοπέλα μου. Πήγε να μου ακουμπήσει το μάγουλο αλλά απομακρινθηκα. Μόνο στην σκέψη του να με ακουμπάει μου ερχόταν να ξεράσω.
Π:Να σου φρεσκάρω λιγάκι την μνήμη. Πρώην κοπέλα σου. Είπα τονίζοντας την λέξη πρώην.
Χ:Πρώην; Από πότε και δεν το θυμάμαι.
Π:Από τότε που σε είδα να φιλιεσαι με την πρώην σου και παραλίγο να με βιασεις. Τώρα είχα αρχίσει να τα παίρνω στο κρανίο. Με ποιο δικαίωμα έρχεται εδώ μετά από τόσα χρόνια να με δει και να νομίζει ότι είμαι και δική του.
Χ:Πόπη υπερβάλεις
Π:Υπερβάλω; Είσαι σοβαρός;
Χ:Απλά πάμε κάπου να μιλήσουμε και να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα
Π:Οχι, είπα και απομακρινα το χέρι μου ενώ αυτός πήγε να μου το πιάσει.
Χ:Πόπη δεν ήθελα να σου κάνω κακό αλήθεια. Το μόνο που θέλω είναι να μιλήσουμε.
Π:Και εγώ σου είπα όχι. Πλέον έκλαιγα και τα κορίτσια είχαν βγει έξω από το κλαμπ και κοιτούσαν εμάς.
Μ:Χρήστο δεν είναι η σωστή στιγμή, δεν νομίζεις;
Χ:Και πότε θα είναι η σωστή ώρα ρε Μαρία;
Α:Ρε συ Χρήστο κοίτα πως είναι τώρα και για αυτό φταις εσύ και μόνο εσύ. Κάθε φορά που έρχεσαι κοίτα πως την κάνεις. Η αλεξα τώρα είχε καταλάβει τι γινόταν και ανεξάρτητα από το πόσο μεθυσμένη ήταν μιλούσε πολύ λογικά.
Όντως ήμουν χάλια. Δάκρυα τρέχανε στα μάγουλα μου και είχα πέσει στην αγκαλιά της Μαρίας και έκλαιγα. Ο Χρήστος πονούσε να με βλέπει έτσι και γιαυτό έφυγε.