Yeni bir mesaj; *yaşıyorsun sen...*

12 1 9
                                    

                              BETÜL

                                                    
•Bölüm şarkısı; maNga - hint kumaşı•
                                               

İmkansızıyla elele tutuşur mu isan?

Eğerki öyle birşey varsa onu diliyorum.

Gözümü açtım ve mumları üfledim.

Herkes gülümseyerek iyiki doğdun diyor veya alkışlıyordu.

Ben de zoraki gülümsedim.

Sonra bir bıçak uzattılar bana, bi an '

'acaba şuna burada kendimi kessem ne olur?' Dedim...

Sonra ergen gibi davranma, sen güçlü bir kızsın dedim kendime ve gerçek hayata döndüm.

Pastadan bir dilim kesip tabağa koydum. Doğum günü kızı olduğum için ilk dilimi benim yemem gerekiyormuş. Ben de öyle yaptım genel olarak teşekkürümü ilettikten sonra bir köşeye geçip pastamı yemeye başladım. Gerçekten güzel olmuştu en çokta pastanın içindeki damla çikolatalar hoşuma gitmişti.

Pastam bitince telefonumu elime aldım. Sosyal medyada biraz dolaştıktan sonra WhatsApp girdim. Yeni gelen doğum günü mesajlarını cevaplandıktan sonra onunla olan mesaj kutuma girdim. Çevrimiçiydi. Acaba mesaj atsam ne olur diye düşündüm. Ona mesaj atsam şuna benim yaşadığımı düşüneceği geldi aklıma. Her ne olursa olsun beni bulmaya çalışacağı ve sonundada bulacağı... eski hattıma hala yazıyordu. WhatsApp'a girmeden kilitli ekranda herşeyi okuyordum. Aslında bunu da yapmam gerekiyor biliyorum. Ona bu cezayı vermişken benim bu tavrım çok bencilce ama ne yapayım? Hala seviyorum, ona ilk anki gibi sevgi besliyorum...

"Betül fotoğraf çekeceğiz gel!" Bu ülkedeki en yakın arkadaşım nina -aslında tek arkadaşım da- beni fotoğraf çekileceği için çağırınca istemeye istemeye yanlarına gittim.

Fotoğraf çekilmeden önce bi onları birde kendimi süzdüm. Herkes benim aksim elbiseler veya etek giymişti fakat ben siyah kot şort ve siyah bir tişört giymiştim ha bide saçım at kuyruğuydu ve spor ayakkabım var. Ne kadar sıradanım ama! Tabi bunları ben seçmemiştim, sürpriz yapmışlar. Neyse...

Çeken kişinin elindeki telefondaki 8 senedir gülümsediğim sahte gülümsemelerin en büyüğünü gönderdim. Bir kaç tane daha çektikten sonra herkes dağılınca ben de fazla geç olmadan gitmek için mekandan çıktım.

*



Eve vardığımda saat 23.46. Zaman basıl geçti anlamamıştım. Üzerimdekileri hızla çıkartıp dışlamak için banyoya yöneldim.

-

Duştan sonra çantamdan telefonumu alıp yatağıma girdim. Bir kaç mail gelmişti. Onlara baktım ve verilecek yanıtları gönderdikten sonra her akşam yaptığım yaptığım gibi baş ucundaki çekmeceden eski hattımı çıkarıp telefonuma taktım.

Bazen eski betülü çok fazla özlüyordum...

Hattı takar takmaz 5 tane bildim gelmişti ve hepsi Aliden di.

Kilit ekranında hepsini okudum.

*biliyordum!*

*artık asla bırakmam seni.*

*8 sene boyunca nasıl bıkmadan usanmadan bırakmadıysam şimdi asla bırakmam.*

*betülüm, güzelim...*

*yaşıyorsun sen...*

Nasıl?(!)

KayıtHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin