🌼အခ်စ္🌼
.....အခ်စ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး...
..ယူဆခ်က္ေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးၾကားဖူးၾကပါလိမ့္မယ္..
...အခ်စ္ဆိုတာ...ေပးဆပ္ျခင္းသက္သက္...
..အခ်စ္ဆိုတာ ရယူပိုင္ဆုိင္ျခင္း....
...အခ်စ္ဆိုတာ မ်ွ ေဝခံစားျခင္း...
...ၾကားဖူးေနက် သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ ထဲက
အတုိင္းဆိုရင္ေတာ့...ၾကည္ႏူးၾကတဲ့အခိုက္ လမင္းတစ္ရာ..
..ဝမ္းနည္းတဲ့အခါ ေနမင္းကုေဋကဋာ..
အစ႐ွိသည္ျဖင့္ေပါ့....
...ကြၽန္ေတာ့္မွာလဲ အခ်စ္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့
ကိုယ္ပိုင္သီအိုရီေလး တစ္ခု႐ွိတယ္...
ကိုယ္တိုင္တမင္ဖန္တီးခဲ့တာ မဟုတ္ေပမယ့္...
တျဖည္းျဖည္း ခ်င္းအလိုအေလ်ွာက္ႀကီးထြားအျမစ္တြယ္လာခဲ့တဲ့ အဲ့ဒီ ပန္းႏုေရာင္သီအိုရီ ေလးကိုကြၽန္ေတာ္ ျမတ္ႏိုးလြန္းလို႔ တယုတယ ပ်ိဳးေထာင္ထားခဲ့တာ ဒီေန႔ဒီအခ်ိန္ထိ...
အဲ့ဒီ သီအိုရီ ေလးအတုိင္းဆိုရင္....
..အခ်စ္ဆိုတာ.....
******
"လႊတ္ေပးလိုက္ေလ သား"
"မရဘူး..အနားမွာပဲေန.."
ေခါင္းေတြပြင့္ထြက္မတတ္ကိုက္ခဲေနၿပီး..တစ္ကိုယ္လံုးႏံုးခ်ိ ေနေပမယ့္...
ကာတြန္း႐ုပ္ေလးေတြနဲ႔ ကိုကိုငယ္ရဲ႕ ေဘာင္းဘီစကို ဆြဲဆုပ္ထားတဲ့လက္က အားတစ္ခ်က္မွ မေလ်ာ့။
"ဂြၽန္ စာက်က္ရအံုးမယ္ေလ...သားအနားမွာ မာမားေနေပးမွာေပါ့...ဂြၽန္ျပန္ပါေစ.."
"ဟင့္အင္း"
ဖ်ားနာခဲေပမယ့္...
ရာသီအကူးအေျပာင္းမွာ အေအးမိသလိုလိုကေန ေပါ့ေပါ့တန္တန္ ေနရင္း ေဆးေသာက္ဖို႔လဲ
ေျကာက္ေျကာက္နဲ့ ျငင္းေနခဲ့မိတာေၾကာင့္
အိပ္ရာထဲလဲရသည္အထိ...
ေနမေကာင္းျဖစ္ၿပီဆိုရင္ အနားမွာ တစ္ေယာက္ေယာက္ ႐ွိေနေပးမွ ေနသာတယ္လို႔ထင္သည္။အထူးသျဖင့္ မာမားနဲ႔ ကိုကိုငယ္...
သတင္းလာေမးၾကတဲ့ ကိုကိုႀကီး ေရာ...
အန္ကယ္ နဲ႔ အန္တီပါ ကိုကိုငယ့္ကို အိမ္ျပန္ေခၚဖို႔ ေစာင့္ေနၾကတာသိေပမယ့္
လႊတ္မေပးခ်င္။
"မနက္က်ရင္ ဂြၽန္က ေစာေစာလာေတြ႔မွာေပါ့
သားရဲ႕.."
ေခါင္းထပ္ခါပစ္လိုက္ေတာ့ မာမားဆီက သက္ျပင္းခ်သံ သဲ့သဲ့ၾကားသည္။ျခံစည္း႐ိုးေလးပဲျခားတာသိသားပဲ...ဒါေပမယ့္
