11B VURGUN ...

saf korku

Elif ' den
Kulübe den çıkalı çok olmamıştı
Aybars ya bayılmıştı yada ...
Hayır , hayır zihnim bunu duymaya aydır değildi...
Hızla ormanda koşuyordum kaç kere çamura batıp çıkmıştım sayamam bile ...
Eceyide atlatmış , kulübeden çıkmıştım ...
Şimdi ise nerede olduğunu bile bilmediğim bir ormanda yanlızdım
Hava zaten kararmıştı kötú olan şey aybarsın parçaladığı telefon onunki değil benimkiydi ...
Ah ! Ben ne yapacaktım şimdi ...
Deniz 'den
Hani hayatta bir an gelir gülüp geçersin tekrar bir an gelir yine gülüp geçersin ... birkez daha  , birkez daha ...
Ama hayatta bir an gelir ...
Yıpranırsın mahvolursun ve 2 canından çok sevdiğin dostunun kayboluşuna şahit olursun ...
Aynı durumu tüm sınıf yaşıyorduk elif te,  beriya da kayıptı beriyanın suya düştüğüne emindik ama elif ??
Acaba beriya yı gördüde  düşerken , kurtarmak mı istedi ...
Ve sonra ikisimi aşağı düştü ...
2 side ortada yoktu
Sahil güvenlikte , poliste onları arıyordu ....
Umarım bulunurlar ...
Elif ' den
Yaklaşık 1 saattir ormanda koşuşturuyordum ...
Ne yapacağımı bilemeden , çaresizce...
Biraz daha yürüdükten sonra nihayet ana yola çıkabilmiştim
Yolda hızla ilerlerken karanlık tan korktuğumu farkettim
Arkamdan bir siuletin geçtiğini hissettiğimde , reflex ile arkamı döndüm ...
Ama kimse yoktu
Tekrar yürümeye başladığımda ise arkamdaki siulet tekrar hareket etti ve aha ! Onu görmüştüm
Siyah kot pantalon ve yine siyah sweetshort giyen yapılı vücutlu adam , ağacın arkasındaydı
Aybars mı   diye düşündüm ama değildi ...
Keşke o olsaydı
Bunu diyeceğim aklıma gelmezdi ama ...
Koskoca ormanda sadece ben ve o vardık o gizemli adam ...
Beni takip ettiğini anlamıştım ama bozuntuya vermedim ...
Devam ettikçe yaklaşıyordu siyah kapşonu yüzünü kapatıyordu benim yaşlarımdaydı
Sadece bir duygu kaplamıştı içimi
"Saf korku "