Giden mi, kalan mı?

Bölüm 1

Gözlerimi kapattım bu kaçıncı kapatışım hatırlamıyorum üç yıl oldu sonuçta benim onsuz geçirdiğim üçüncü yılım bugün, uçurumdan kendimi tam bırakacağım bir ses duydum çok uzaktan gelmiyordu,
"imdaaaaaaaat" diye bağıran ince sesli bir kadın sesi gözlerimi açtım arkama döndüm adamın biri kadının şakağına silah dayamış, kadına baktım gözlerindeki karmaşık duyguları buradan görebiliyorum birden kurtarmak istedim onu belimde ki silahı çıkarıp elime aldım havaya iki el ateş ettim kadın "aaaaaa" diye çığlık attı adam ise "kim var orada" diye bağırdı
"bırak lan kadını" diye bağırdım adam "bırakmazsam noğlur" diye bağırdı "görürsün noğluyormuş" dedim kaşlarımı çatarak bakmaya başladım adama "göster o zaman" dedi sinir edici bir şekilde gülerek arkadan bir silah sesi geldi kadının olduğu yere koştum az önce bana bağıran adam vurulmuştu kadını arkama alarak "kim var orada" diye bağırdım kadın hıçkırarak ağlıyordu, büyük taşın arkasından Samet çıktı bir oh çektim iki üç adım ilerde oturacağım bir taş vardı ona oturdum Samet de yanıma geldi oda oturdu kadın yere çökmüştü titreyerek ağlıyordu dostum bana baktı "adam bende şu ağlayanı da sen nereye gidecekse götür" dedi "tamam ama yine başaramadım be olmadı yapamadım" dedim gözümden düşen yaşlarla
"kardeşim yapma be bak yaza gideceğiz buluruz Yağmur u merak etme" dedi "tamam" diyerek ayağa kalktım kadının yanına gittim elimi uzattım bana baktı, çaresizce
"teşekkürler ben bakarım başımın çaresine" deyip ayağa kalktı gitmeye başladı Samet e baktım telefonuna dalmış kadını takip ettim uzun süre yürüdü üstünde kalın bir mont var topuklu siyah bir bot giymiş içim acıdı ona en son bizim iki sokak ilerdeki banka oturdu biraz bekledi uzun siyah beresini yüzünü örtecek şekilde kapattı ve banka yattı bir an kendimi gördüm onda bende Yağmursuz ilk yılımı sürekli böyle geçirmiştim en son İtalya da dediler yağmur için heykel işine girmiş rahatı da yerinde imiş o iyi olsun yeter bana kadının yanına yürüdüm

"burada yatma kalk" dedim ürktü doğrul du hemen

"sen beni mi takip ettin?" dedi

"evet, bak burada yatma kardeşimin yanına götüreyim seni" dedim yumuşak bir ses tonuyla

"hayır ben iyiyim burada" dedi

"bak kardeşim çok anlayışlı bir insandır yapma kalk hadi"

"bilemedim" dedi ikna olmaya başlamıştı

"ben Oğuzhan" dedim elimi uzatarak

"bende Esma dedi elimi sıkmadı bozuntuya vermedim

" takip et beni" deyip yürümeye başladım oda arkamdan gelmeye başladı iki katlı olan evime geldikten sonra zile bastım Meryem çıktı cama sonra kapıyı açtı içeri girdim arkama baktım Esma gelmiyor
"korkma gel bişe yapmam sana" dedim mahçupça gülümseyerek
"peki" dedi gelmeye başladı ikinci kata çıktıktan sonra esma yı Meryem e emanet edip sokakta dolanmaya başladım karanlıktı sokak banka oturdum üç yıl önceye gittim

24 Nisan 2016
"hoşgeldin Oğuzhan"
"Hoşbuldum" dedi oturarak
"noldu yüzünden düşen bin parça".

"yağmur ayağa kalksana" dedi oda ayağa kalkarak yağmur ayağa kalktı Oğuzhan yağmurun kolunu tuttu sıkmamaya çalışarak
"özür dilerim" dedi belindeki silahı çıkardı sevdiğinin şakağına dayadı.
"napıyorsun Oğuzhan noldu sana ya" dedi yalvarırcasına
"özür dilerim kardeşimi kaçırdılar yağmur bunu yapmak zorundayım" dedi ağlayarak
"NEYİ YAPMAK ZORUNDASIN YA VUR BENİİİ. VURSANAAAAAAA" diye bağırarak sonra Oğuzhan silahı indirdi yere attı hızlıca yağmur Oğuzhan a okkalı bir tokat attı oda ağlıyordu, yere çöktü bir kaç dakika öyle kaldı
"özür dilerim senden ayrılmak istemezdim anla beni seni canımdan çok sevdim özür dilerim sevdiğim Yağmurum gitmek istemezdim noğlur affet beni" dedi sevdiğinin yanına çöktü sarıldı sımsıkı öptü saçını, kokusunu ciğerlerini dolduracak kadar çekti içine ayağa kalktı yağmur titremeye başladı son bir kez sevdiğine bakıp gitti Oğuzhan, yağmur gece orada kaldı o bankta yattı ağlayarak sabah gün ağarınca evine döndü, Oğuzhan ın kardeşi vurulmuş öldürmüşler Oğuzhan yıkıldı öğlen olunca yağmuru terk ettiği yere gitti yağmuru yok evine gitti sordu soruşturdu gitmiş İtalya da imiş.

İlk bölüm nasıldı sık bölüm gelmeyecektir bilginize