Her P.O.V

'George!!!'

When I heard you shouted my name, kaagad akong napalingon.

It's been what? 10 freaking years since you left!
Akala ko nga hindi ka na babalik.

It was like my world went up, side, down when you leave me...

Us...

Your family.

And now, it was like my world went into a slow motion, seeing you...

again...

now.

Para bang tumigil ang pag ikot ng mundo ko habang papatakbo kang lumalapit papunta sa kinaroroonan ko?

I never expected na babalik ka pa.

Ngayon ngayon lang sinabi ni Tita Joey na uuwi ka na. Wala pa nga akong tulog galing trabaho eh.

Pero para sayo.

Lagi naman diba?

Basta para lagi sayo.

Tiningnan kita mula ulo hanggang paa, mas nag mature ka na ngayon.

Mas lalo kang gumwapo.

You look more better now than before.

Para akong na estatwa sa kinatatayuan ko ng bigla mo nalang akong yakapin ng mahigpit.

Ewan ko ba.

Palaging kagaya talaga ng dati kapag niyayakap mo'ko.

May kaba

Pero mas lamang ang may saya.

Kasi, kapag nakikita lang kitang masaya ay sobra sobrang kasiyahan ko na din.

'Kumusta ka na!? Na miss kita!' Napakalaki ng mga ngiti mo habang sinasabi sa akin yun. Sabay gulo ng buhok ko.

I frowned with what you just did.

It's been years since you last do that.

After your supposed to be wedding day slash happiest day of your human life na naging sanhi ng matinding pagkalugmok at pasakit sa'yo na nagtulak sayo para magpakalayo-layo...

ngayon ko lang ulit naranasan na guluhin mo ang buhok ko.

Nakakamiss.

Kahit nakakainis.

'It's been years at hindi ka parin nagbabago. Bugnutin ka pa rin, Lola George. Kaya ka hindi nagkakamanliligaw nyan eh.' Pang aasar mo pa sa akin lalo.

'Aysus, nagsalita ang kapre.'

At dinig na dinig ng dalawang tenga ko ang paghagalpak ng tawa mo.

Yun ang mas sobra kong na miss sayo.

Yung pagiging cheerful mong tao.

'Kumusta ka na kapre my friend? Ay tama nga pala, amerikano na ang kapre. Ano nga ba english ng ka---

Hindi ko na natapos ang pagsasalita ko ng bigla mong takpan ang bibig ko ng tumayo ka sa likuran ko na para bang pinapasandal moko sayo habang kinikiliti ako.

Yung mga kasama natin, all eyes lang saten.

Nakakahiya.

Pero tawa lang naman din sila ng tawa.

'O'sya tama na yan. Umuwi na tayo at masyado na kayong nagkakatuwaan jan. Let's continue that at home.' Tita Joey, your mother... said.

As I seated at the back habang ikaw ay nasa unahan, you called my name again.

Perhaps;Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon