"Ben nereye geldim ya ???"

4.

birden bir ses geldi:"ahmed yeter ben burdayım..."

hepimiz o sesin geldiyi yere döndük.annem annem  nefes zor alıp veriyordu offf biz burda tartışırken onun kötü olduğunu bi an unuttum.offff annem.dur bi dk anndm az önce what dedi ?  annem evet burdada ? ya aklım tamamen karıştı.şimdi annem ölen kuzenimi oluyo? o nasıl oluyo yaa offf? hepimiz annemd şok içinde bakarken birden yere yığıldı.

ben:"anneeee !!!"diye bağrmaya başladım.

babam:"hülya ahmet bırak görmüyormusun kadının halini."diye yalvarmaya başladı.

yanina koştum adamın kolumdan kurtularak.babamın peşinden gelmek istediyini anladım.ama o adam offf."anne annneeee anne kendine gel anne ."abulans ambulansı aramam lazım.off telefon telefonum nerde offf.annemin telefonu.tam telefonunu cikariyordum annemin cebinden onuda aldi adam.ben dolu dolu gözlerle adama bakmaya başladım.ne yaptığını zanediyo bu.

ben:"ya adam kafayımı yedin annem annnemin hakini görmüyormusun derdin neyse sonra gel yada ara bizle gel ne yapmak istyiyorsan yap ama annrm yu an önemli  beni icin." diye resmen yalvardım.

adam bi an acımış gibiydi ve aklı karışmış gibiydi.

ahmed :"tamam arı caksınız ama ambbulansa sade sen ve annen giriveksiniz ben ve babam konuşmamızlazım bana anlat cakları var  galiba."

ben birşey diyemeden babam araya atladı:"tamam ahmed sen oları bırak zaten iyi olduktan sonra olar geri gelcekler eve ."

sinirli yüz ifadesiyle telefonları resmen üstüme fırlatı.hemen amulansı aradım ve 5 dk kalmadan geldiler hemen bindim annemle amulansa babamlarda arabaya binip gittiler.

hastaneye vardığımızda hemen acile aldılar annemi.beni tabikide içeri sokmadılar ve ben kapının önünde yerimde duramiyordun sak sola yürüyüp duruyordum ellerim donmuştu ama bi andan ter içindeydiler gözlerimin yüzüm ne halde bilmem aglamaktan duramiyordum gözlerimden yaşlar akiyordu ve ne oldu anlamadim anliyamadım.burdan kaça bilirdim ama annemi babami birakamazdım.sadaliylerden birine oturup kollarimi dizlerime yasladım ve ayagimla yere vurup duruyordum yüzümü ellerime dayayıp olanları daha yeni yeni algilamaya başliyordum.hala ilayların şokun içindeydim.yaşlar durmadan gozlerimde sel gibi akiyorlardı.aklım almiyo su an olanları. babamın annemim o adamla alakası ne ? ne konuşcaklarmiş offfffff kafammmmmm katıştı iyice..........

AYHAN(BABA)

ahmedi bizim eve götürdüm.offf ben ne yapcam simdi offf offf offf.allahım sen bana yardım et.oturman odasına gidrik .eve girer girmez silahı yine çıkardı bi delilik yapmim diye.offffff aklım eşimde ve bebekdedi inşallah hiç birşey olmamıştır inşallah allahım sen onlara iyi bak onlar sana emanet sen olara güç ver.offfffffff offff tamda günü zamanı buldu ha buda.ahmetle karşılıklı oturduk koltuklara.

ahmet:"ayhan ne oluyor burada ? bana herseyi açıklican yalansız bak sonu inanki kötü oluyurm gözümü kırpmadan sıkarım ama ogle kolay degil once kizina sonra eşine sonra sana."diye tehtit etti.silahını hatırlatıp duruyordu.

ayhan:"peki ahmet anlatcam kaçış yok zaten napim tmm başliyorummm hülyayı delicesine seviyordum........................................................"

herşeyi  ahmede anlatım a-z kadar.

ahmet:"yani o..o...gerçekten hülyamı ? nekadar deyişmiş....."şok içinde dedi.

cevap vermeyi çok görüp kafa salladım.ahmetin gözleri dolmuştu resmen.

ahmet:"bu konuşma bittmedi kal hastaneye gidiyoruz."aceleyle söyledi.

beni apartopar çekiştirip arabaya bindik ve son gazla hastaneye vardik.

AYŞE

sesli koşan adımlar ve tanıdık ses duydum ve bi baktim babam ve o ahmet denen adam ordaydi.babam beni görer görmez yanıma koştu ve bana sım sıkı sarıldı.kendimi tutamadım ve hıçkırarak sesli şidetli agladım.birden acil kapısı açıldı ve doktor çıktı.babamdan ayrılıp susup doktora odaklandım ve cevap bekledim konuşmasını bekledim.

doktor:"gözünüz aydın bi oglunuz oldu."dedi gülümsiyerek.

babam ve ben aynanda:"NEEEEEEE !!!" dedik yani resmen bağrdık.

doktor:"evet eşiniz erken doğum yaptı yani çok erken değilde sade 3 hafta,sağlıklı bi oglunuz oldu.gözünüzaydın."gümsiyerek cevap verdi.

babam benden önce davranıp :"peki göre bilirmiyiz ?!"dedi.

doktor:"şu an olmaz ne olduysa çok zor bir doğum geçirdi ve dinlenmesi lazım en iyisi bırakın uyusun uyandimı haber veririz şu an dinlenmesi lazım."dedi ve "amaisterseniz oglunuzu surdaki camdan izliye bilirsiniz beşiyin üstünde isimler yaziyo ayle ismi vesayre."parmağıyla soltaraftaki holun sonundaki büyük.resmen büs büyük dev gibi camı gösterdi.ordan yeni dogan bebekler gözüküyordu.hemen teşekkür edip oraya doğru koştum.arkamdan adımar duyuyordum babamda geliyordu peşimden ve tabi ahmedde.vardığımda soy ismimiz yazan beşiyi aradım.sonra babamda yanıma gelip aramaya başladı.

babam:"a bak orda umut  yıldız.bak bak orda"diyip parmağıyla gösterdi.

bebeyi izleme başladık öğle tatlıydiki anneme çok benziyordu.uyuyordu nekadar tatlıydı massallah.şimdi bu benim kardeşimmiydi.babamla ben öğle dalmıştıkki etrafımızdakileri duymuyorduk resmen.ahmedin babamı sonradan dürteklemesiyle banada yanlışlıkla kolu deydi ve kendimize geldik ikimizde.

babam:"ne var ahmed ?!"duye sinirlendi.

ahmed:" ben köye dönmem lazım acilen çağırdılar ve ben dönüyorum yine gelcem merak etme ozmana kadar kızı hazırla." dedi yamuk gülümsemeyle.

babamda ne bende birşey anlamıştık.hangi kızdan bahsediyor annnemdenmi ?

babam benden önce davranıp:"ne saçmaliyorsun ahmet kimden bahsediyon."diye sinirlenmeye başladı.

ahmet:"hangi kızdan olcak ayşeden görüyorumda köyden çıkar çıkmaz kuralları unuttun şimdi sen hülyayı kaçırdın ozaman ayşe benim!!!" ..........

umarım beyenmiştirsiniz.:) tüm okicılarıma tske . :* :* :*