Chanbaek"Letters"

"İlk Söz:Gördüm Ama Dokunamadım."

Sevgili Chan;
Sana ilk olarak bir şeyden bahsetmek istiyorum. Aslında böyle bir duyguyu sana tarif edemem ama ismini söyleyebilirim. "KISKANÇLIK" evet o gün senin için ilk defa bu şekilde hissettim. O gün sen setten erken çıkmıştın. Bende evimize doğru gidiyordum. O sırada seni gördüm ve yanına tam gelecekken bir kızın yanında durduğunu fark ettim ve ayaklarım kendiliğinden durup kaldı orada. O anda durup kaldığım o anda kendime çok kızdım. Ve elimdeki evlilik yüzüğümüze baktım ve daha çok içim acıdı. Çünkü ben o an neden durmuştum? Neden sevdiğim kişiye güvenemeyip de nasıl ona doğru bir adım bile atamamıştım? Çünkü korkmuştum. Eğer öğrenecek olursam "beni üzecek o cevapla karşılaşırım" diye düşünüp korkmuştum. Daha sonra yağmur yağmaya başladı. Bende şemsiyem olmadığı halde yolda yavaş yavaş düşünerek yürüyordum. Ve yeniden o kız ve seni beraber gördüm. Sen o kızla benim sana "uzattığım" şemsiyeyi paylaşıyordun. O anda kalbim parçalandı resmen. Çünkü o şemsiyeyi benim uzatmama rağmen sen onunla beraber şemsiyenin altında yürüyordun." Ne zaman böyle hissettim?" diye düşündüm. Gerisini sende biliyorsun. O gün eve gelmedim. O gün ben Sehun ile beraberdim. Ve Sehun'a seninle gördüğüm kızı ve aranızda olanları anlattım. Ve o bana sordu ki:
-Acaba Chanyeol oppa'nın yanındaki kişi kız kardeşi olabilir mi?
Bende dedim ki:
-Haklı olabilirsin Sehun. Herhalde ben biraz abarttım. Yine de bugün seninle kalabilir miyim?
Sehun:
-Tabiki neden olmasın.
"dedi ve bana gülümsedi."
Chanyeol-ah sana sadece şunu söylemek istiyorum. Sana bakarken içimden geçirdiğim şey şuydu:
"Ona çok yakınım ama aynı zamanda da çok uzağım. Sana çok güveniyorum ama aynı zamanda da korkuyorum. Sana dokunmayı çok istiyorum ama aynı zamanda sana dokunup da seni kırmaktan korkuyorum. Ve ne kadar yakınında olup seni gördüğüm halde sana dokunamadığım için o kendimden nefret ediyorum. Ama aynı zamanda sana aşık olan kendime de hak veriyorum.
- Byun Park Baekhyun-