Chapter 8

36 4 0
                                    

Rain's POV

"Sundae for your fries", inabot sakin ni Trevor ang chocolate sundae.

May Jolibee sa loob ng theme park.. at dahil ngayon lang daw kami ulit nagkita kaya hindi nila kami hinayaan na umalis lang..

"Bakit siya lang my Sundae?", July said pouting.. para pa din talaga siyang bata..

"Bumili ka ng sarili mo", saad naman ni Trevor..

"Hmmm okay lang, sayo na lang to", binigay ko sakanya ang sundae..

"Why? Diba mas gusto mong ipares ang fries sa sundae?"saad nito.. titig na titig ito at talaga namang naiilang ako.

"Hindi na ba? Nagbago na ba ang gusto mo?", dagdag nito na laglag balikat..

"Hmmm, yeahh things change.. ", yun nalang ang sinabi ko.. well actually gusto ko padin naman ang sundae and fries tandem..

Isa ata yan sa mga ka weirduhan na di ko aalisin..

But.. i don't know..

Nahihiya lang siguro ko.

"Hhhmmmmm", malakas na tumikhim si Grey..

"Baka lumabas lalamunan mo", pansin naman ni Gin..

"What? Bakit parang feeling ko may kakaiba sa mundo?" Nakangiti pang dagdag nito na tila ba siya lang ang hindi na akwardan sa situasyon..

Sabagay.. wala pala siyang alam..

"Three years na ang nakalipas.. kamusta kayo?", i acted casually..

Ang hirap pala.

Dati sabi ko sa sarili ko.. kapag nakita ko siya ulit.. Madami akong itatanong sakanya.. mga tanong na nagpagulo ng isipan ko three years ago..

Bakit di man lang sya nagparamdam?

Bakit di man lang sya tumawag or nagtext man lang?

Bakit di man lang sya nagpaalam?

Pero ngayon..

Wala..

Di ko maitanong..

Tila tood lamang akong nakamasid aa bawat kilos niya..

Halos di ko nga magalaw ang burger at fries na inorder namin..

Sobrang tahimik lang kami habang kumakain..

Kahit si Gin ay nakisama na din at tumahimik na..

After kumain.. napagdesisyunan namin ni Grey na humiwalay na sakanila..

Bukod sa Date naming dalawa yun..

Ehh..

Ang awkward talaga..

Hindi nadin naman sila kumontra at nagpaalam nadin..

"Woooooo", napatingin ako kay Grey.. tila ito nabunutan ng tinik sa dibdib..

"Wahhhhhhh", sigaw ko naman.. wala nakong paki alam sa mga taong napapatingin sakin..

"Nakahinga din tayo ng malalim", saad nito.. which is true..

Medyo gumaan na yung paghinga ko..

Kaso bakit ganun?

Di niya man lang hiningi ang number ko...

Hindi ko na ba sya ulit makikita?

Why?!

Sayang naman..

Parang ang bilis lang..

Pero..

Sabagay..

3 years nadin ang nakalipas..

InLove with a GamerTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon