Mak Jigang Nggugat

sumliring bayu tekan laut nandaake wulan muncul tekan netra. padang e rahina nyentrong nang panggonane wit trembesi sing dadi kampunge para kethek. kabut mulai mudun kaya kaya ngukeb para bebrayan Alas Purwa, sing biasane Dares menkukuk nandaake wayah wengi, lha kok sirep ing tengah kabut. Dawane wengi kaya kaya ora nyingkrih kepungkur, rupane Mak Jigang gurung mari nguteri Alas Purwa.

***
"kurkurkur" suwara dekrukru mecah wengi, Mak Jigang rupane wis teka marani sisih kidul ing trembesi kesorot wulan. para bangsa kethek pada mirsani Mak jigang sing nggawa obor ing tengah kabut kuwi. Sumringah kegambar dening raute para bangsa kethek, kayata nggambarake pingin ngabari yen saiki wayahe bayi bayi kethek lair ing tengah bebrayan alas purwa.
manthuk manthuk mak jigang menek wit trembesi kanggo nyaksekna bayi kethek lair, senadyan pancen delengane bisa ngobati kelaran para biyung ing panggonan trembesi kui, lebih lebih ngobati manah sing pancen dadi inti tekan keselarasane dunya.
Bayi Bayi wis lair, rupane tangisane nggawe bubar angkara ing bebrayan Kethek panggoman Trembesi iku. mak jigang sing lungguh ning trancapane barongan kuwi, mulai mangkat pingin mirsani bayi kethek ing panggonan carang liyane. "bayi mu wis lair, muga iso njogo Alas sing dadi keseimbangan dunya iki biyung..". raut mesem lan nitih banyu netra mak jigang nyaksekno prastawa kui. "wis... aku kate mangkat mulih, kowe kowe iki jogoen, ramut sing bener". kayata biyung nyetujui ujare Mak Jigang. sejene kuwi para bapa wis siap ngeterake Peri Alas kuwi mudun tekan pasinggahane.
Kayata karo mlaku nglanjutake urupe obor ing alas purwa, kewan-kewan pada ngetutake ing mburine mak jigang sampek ngilang ning Rawa Biru kui. Mak Jigang senajan  nyawa tekan bangsa-bangsa ing Alas Purwa,  Sira dira jayaningrat, lebur dening pangastuti.  Rupane sak isine alas purwo, bisa di kalahne tekan urup e mak jigang.