Mak Jigang Nggugat

chapter 2

Kuripan ing alas  senadyan urup, para kowe sing digendong biyunge molai metu tekan wit trembesi . senadyan bapa-bapane nggolek panganan kanggo brebayane. Mejangan mblayu mblayu karo ngeglak nglegoke bokong lan sungune. Engkes muni ning wit randu gedhe ing pojok Rawa Biru kuwi, kalong-kalong nggantung ing wit witan. Senadyan urip ing Alas Purwa gemah ripah.

Dina terus lumaku, ora kaya biasane Rawa Biru sing dadi siji-sijine elemen nyawa Alas rupane sepi bablas. Senajan rawa biru wis  ora ono sing wani mengkunu, kecuali  bebangsa nggragas sing wis ngerebut keseimbangan Alas Purwa kuwi. Tong-tong gedhe rupane wis di sediakno kanggo nggotong banyu kuripan. Wong-wong sing nggawe topi laken pada njekakak bringas kayata wis dadi penguasa jagad, bisik bisik karo nyedot rokok sing marakno bayu tambah nyilirake angin.

Kahuripan sing ayem tentrem, dredah dadi kahuripan sing marai was was. Rumeksakno tumindak-tumindak sing tambah dadi sewenah-wenah marang manungso bringas, graji-graji ditumpake jip kayata wis siap nggragati kauripan Alas Purwa, wit-witan sing ngadeng jejeg saiki dadi roboh di gragas, suwara-suwara aneh katon ana nggarai geger sak isi alas purwa.

***
Pecah dradah angkara murka, mejangan-mejangan sing ora trima marang tindakan iku murka arep numbuk para menungsa nggragas kuwi, mung menungsa kuwi tambah kesenengen kaya nemu mangsa anyar, pelor pada di agkat, duaaarrrr  mejangan tambah duka maju mbusungke dadhane, senadyan kalah ana sing di pateni di cemplungna rawa biru. Rawa biru ganti werna dadi rawa dhadu. Ana sing blayu kanggo ngabarna prastawa kuwi karo ditembaki awake, kabeh uga semburat ora karu-karuan. Kaya kesenengen nemu mangsa anyar, para manungsa nggragas malah tambah penasaran.

Para penduduk Alas kaget kabeh ndeleng mejangan sing gabul ludira, pralaya  menjangan sakdurunge iso mbengok. Ora nyana, para menungsa nggragas wis tutuk tekan pusat alas puwa. Ndeleng kethek sing iso di dol anake, ditembaki biyung-biyung nganggo pelore, dredah sak isi alas.