my twin sister

JOHN’S P.O.V

“john kain na daw sabi ni tita Carla baba ka na lang ah”- charmaine

“bababa na sabihin mo may ginagawa lang ako saglit” – john

“okay” – charmaine

Si charmaine ang pinsan ko yun naman ang sinabi ni mama Carla malapit naman silang dalawa kaya maraming nagsasabi na mag-ina sila kesyo magkapatid daw kami kwento nga samin ni mama Carla na namatay daw yung tunay na nanay ni charmaine nung pinanganak sya nanlumo naman kaagad yung mukha ni charmaine  kasi naman sino naman kasi ang taong mas gugustohin mamatay ang taong nagluwal sa kanya

“john kala ko ba bababa ka na bat di ka pa bumaba sapakin na kita diyan eh baba ka nab aka magalit si tita Carla”- charmaine

“sabi ko nga bababa na ako halika sabay na tayo”- john

“k”- charmaine

So ayun na nga bumaba na kami tas naabutan namin sila mama Carla na may kausap sa phone tas parang naiiyak tas nanginginig na boses ang naririnig namin kaya para madistract si mama tinawag na namin kaagad si mama sa pagkakausap nya sa phone

“ma kakain nap o ba?”- john

Tanong ko medyo nagutom na rin kasi ako kaya tinanong ko na si mama

“a-a-anak n-na-nandyan n-na pla kayo oo nakahanda na yung pagkain tara”- mama Carla

“sabi ko sayo john eh kakain na wala ka kasing bilib sakin..”- charmaine

“tama na yan tara kain na tayo baka lumamig pa ang pagkain”-mama Carla

“sabi ko nga mama/tita”-sabay na sabi namin ni charmaine

Gaya nga ng sabi ko kumain na kami buti nga at tumahimik na sa kakadada si charmaine panu parang shot gun ang bibig eh..pansin ko lang nung tinignan ko si charmaine sa picture kasama ko nahiwagaan kaagad ako panu parang kambal kami magkamukhang magkamukha kami taz pansin ko rin na parang kabirthday ko sya di naman ata coincident yun kasi pansin ko rin parehong pareho ang style namin sense of fashion lahat ng katangian ko lahat lahat pwera sa isang bagay ang katalinohan ko...

“hoy john gawan mo ako ng assignment ko ah kunin ko mamaya sayo”- charmaine

“kahit kelan talaga ang tamad mong mag-aral charmaine”-john

“tama na yan gawan mo na lang sya john at charmaine gawin mo na yung research mo at baka mapuyat nanaman kayong dalawa..”-mama carla

“sabi ko nga po”-sabay na sabi namin ni charmaine

Hay gaya nga ng sinabi ni mama Carla ginawa naman namin kaagad at ayun nga mabilis namin natapos yung ginawa namin kaya mabilis din naman kaming nakatulog.

Days passed at bigla na lang akong nagising ng dahil sa paguusap dun sa baba kaya agad naman akong bumaba at nakita ko si charmaine na nagpipigil umiyak at nakikinig sa pinaguusapan nila mama Carla nakita ko lang syang nagtatago sa likod ng pader syempre naki sama naman ako kay charmaine at nakinig na rin ako

“kaya nga ma eh naguiguilty ako kasi parang ang sama sama ko sa kambal na anak ko parang di ako fair sa kanila lalong lalo na kay charmaine ayokong kamuhian nya ako ng dahil lang diyan sa hindi ko pagsabi ng totoo na kambal sila ni john”- mama Carla

O___O—yan ang itsura ko

Ú___Ù- yan naman ang itsura ni charmaine

Kaya ba andami naming pagkakapareho ni charmaine? Kaya ba ganyan na lang tratuhin ni mama Carla si charmaine kasi kambal ko sya? Andaming naglalarong tanong sa isip ko sana kahit konti makunsyensya naman si mama Carla sa ginawa nya samin...

“kaya ko lang naman ginawa yun kasi may heart failure si charmaine at ayoko lang naman na may mangyaring masama sa kanya lalong lalo na ngayong mas madalas na ang pagtigil ng paghinga nya ayokong may mangyari sa kanya ma. =’<”- mama Carla

Tinignan ko si charmaine na ngayon ay umiiyak na ng tahimik

“anak payo ko lang sabihan mo na ang totoo sa kanya kasi baka habang tumatagal lalong lumalaki ang magiging galit nya sayo at baka umabot sa puntong pati si john mawala sayo tandaan mo ya---“ –lola caroline

O__O –mama carla

O__O –lola caroline

Di na nakayanan ni charmaine kaya nagsalita na sya at nagpakita

“so lahat pala ay di totoo bat ni nyo pa sinabi ang totoo nung bata palang ako at bat di nyo sinabi na kambal kami ni john ngayon sabihin nyo nga minahal nyo ba ako kahit kalian? Wag kayong magsisi pag may mangyayari man sakin tandan nyo yan!!”- charmaine

Taz bigla na syang tumakbo dahil runner sya mabilis sya at syempre hinabol ko sya tas nung nakita kong may palapit na sasakyan at di napansin ni charmaine nagpanic na kaagad ako lalo pat nung malapit na syang mabangga at di ko na sya naabotan

“CHARMAINE!!!” sigaw ko pero its too late para ibalik ang lahat

5 years na ang nakalipas at ngayon andito ako sa puntod ng kambal ko ng dahil sa nangyari noon o yung pagbangga nya at pagka din a nakayan ng katawan nya kaya mabilis na pumanaw ang kambal ko inom nga ako ng inom eh di ko kinakausap si mama, lolo, lola lahat pwera sa mga kaibigan ko...

Ngayon andto ako sa puntod ng kambal ko at may hawak akong bouquet ng blue roses yun kasi ung gusting gusto nya nagsindi din ako ng kandila para sa kanya..

“char sorry ha? Ngayon lang uli ako nakapunta ditto nagging busy narin kasi ako sa college life na dapat eh kasama ka sensya na talaga ito o bulaklak para sayo ito yung gusto mo diba kaya ito binilhan na kita alam mo may nakita ako sa laptop mo yung bang tipong pagbukas ko palang ng laptop mo eh nakita ko na kaagad yung sulat mo dapat sakin....sorry talag ah yun lang ang pinunta ko dito kaya kung nasan ka man ngayon sana nasa mabuting lagay ka o sya may klase pa ako alis na ako ha babye na mahal kita kambal..” –john

Sana kahit papaano matandaan mo pa ako kambs tandaan mo andito lang ako di kita iiwan babye na

_END_