Vuur, Water en Tralies

Hoofdstuk 1

‘Willen alle jongeren zich hier melden voor de busreis naar Benidorm met de organisatie TravelFun?’ roept een grote kale man die voor een bus staat

Stephanie pakt haar koffers en loopt met haar ouders naar de man die staat te schreeuwen naar de mensen. Sarah ziet dat haar blonde vriendin Steph eraan komt met 2 enorme roze koffers. Sarah zwaait naar haar.

‘Had je geen kleinere koffers mee kunnen nemen?’ Sarah grinnikt en geeft haar vriendin een knuffel. ‘Ik moet er toch wel een beetje fatsoenlijk uitzien hé? Straks kom je nog je man van je dromen tegen.’ Stephanie laat haar koffers met een klap op de grond vallen waardoor sommige jongeren haar en vuile blik geven. ‘Gaan we nu al beginnen?’ en Sarah rolt met haar ogen.

‘Oké, als iedereen nu even wat dichter bij komt dan kan ik beginnen met het uitleggen? Ik ben Albert Groothuizen.’ Stelt de grote kale man zich voor. ‘Ik ben hier voor jullie om te zorgen dat jullie een leuke reis en een leuke vakantie krijgen zonder problemen. Als er een probleem is kan je mij direct bellen, jullie krijgen allemaal een informatie formulier met nummers en adressen voor eventueel nodige evacuaties en noodgevallen. Ook op dit formulier staat mijn nummer voor noodgevallen. Ik ga er van uit dat de reis en jullie vakantie verloopt zonder enige problemen. Als er geen vragen meer zijn dan kan er afscheid genomen worden van jullie familie en vrienden en kunnen de koffers ingeladen worden. Zorg ervoor dat je bij instappen van de bus je boekingsformulier in je handen hebt. En dan wensen wij jullie een veilige en vooral leuke vakantie!’

Sarah geeft haar kleine broertje een knuffel en geeft haar vader een kus op zijn wang. ‘Mama is er nog steeds niet.’ Ze kijkt naar de weg die naast de parkeerplaats ligt. ‘Volgens mij was ze niet eens van plan om te komen en me gedag te zeggen’.’Zo moet je niet denken, ze wilt vast wel komen maar ze heeft het gewoon druk. Ze had vandaag een afspraak met een grote klant.’ Sarah kijkt naar de grond. ‘Ze heeft te druk voor mij, ik ben nog wel haar eigen dochter. Ik ga maar. Max ga je lief zij voor papa en mama als ik weg ben?’ Zegt ze tegen haar broertje. ‘Ik zal het proberen.’ Hij grijnst. Sarah pakt 2 donker blauwe koffers en loopt naar Steph toe.

‘Houd je taai hè meissie.’ Zegt haar vader en geeft haar en zoen op der wang. ‘Ja pap, geen zorgen met mij komt het goed.’ Ze lachen. Stephanie geeft haar moeder een knuffel en een kus, ‘ Ik zal iedere dag bellen of sms ja? Ik zal ook kijken of er iets van een internetcafé is zodat we kunnen Skypen en ik foto’s kan sturen.’ Ze knikt en pinkt een traan weg in haar oog hoek, ‘Ik hou van je lieverd!’ en Steph pakt haar roze koffers als ze ziet dat Sarah er aan komt. ‘Doei!’

Als ze de koffers in  het ruim hebben gezet in de bus inlopen zien ze 2 leuke jongens die naar hun zwaaien en wenken dat ze achter hun moeten gaan zitten. Steph loopt recht op hun af en gaat inderdaad achter hun zitten. Sarah volgt haar een beetje verlegen. Als ze zitten stellen de jongens zichzelf voor. ‘Hey, Ik ben Jason.’Zegt de knapste van de 2. Jason is behoorlijk gespierd en heeft een super mooie glimlach. Zijn haar is donkerbruin en warrig. Zijn ogen zijn netzo bruin als zijn haar. ‘Niet verkeerd’ Denkt Sarah en het valt haar meteen op dat hij constant naar haar aandacht vraagt.‘En ik ben Brain’. Brian is wat minder gespierd maar wel knap hij is blond en heeft ongeveer het zelfde warrige kapsel als Jason. Zijn ogen zijn heel mooi fel blauw. ‘En hoe heten deze 2 mooie dames hier?’ Vraagt Brian nieuwsgierig. ‘Ik ben Stephanie maar iedereen noemt me Steph en dit is mijn vriendin Sarah, iedereen noemt haar gewoon Sarah.’ Ze begint uitbundig te lachen met Brian. Jason kijkt naar Sarah glimlacht en kijkt haar in der ogen. Sarah kijkt weg van hem en glimlacht.

‘Zo als iedereen wilt gaan zitten dan gaan wij vertrekken naar het mooie en altijd warme Spanje!’ Albert lacht vriendelijk. ‘Ik hoop dat jullie een fijne reis en leuke vakantie krijgen en natuurlijk lekker feesten.’ Hij lacht en bijna iedereen lacht mee.

De bus begint te rijden en Steph is verzonken in der gedachten.’Me moeder is niet eens gekomen om me gedag  te zeggen, ze heeft het weer eens te druk.’ Sarah friemelt wat met haar handen. Jason hoort het een kijkt gelijk naar Sarah door de stoelen heen. ‘Mijn moeder was weer emotioneel bezig, altijd dat gejank.’ Steph zucht.’Jou moeder was er tenminste, de mijne die was te druk in een vergade…’Steph onderbreekt haar.’ Wacht is dat niet de Audi van je moeder?’ Sarah’s ogen worden groot en kruipt over Steph heen en kijkt uit het raam. ‘Ja je hebt gelijk! Maar waar is ze?’ Ze hoort gebonk en kijkt via het raam naar de grond waar de bus op rijd en ziet haar moeder rennen. Ze zwaait en gebaart dat ze van Sarah houdt, ze geeft een hand kus. De bus draait de weg op en de parkeerplaats verdwijnt uit het zicht. ‘Ze was er wel’ Mompelt Sarah

Het is super gezellig in de bus. Brian en Jason zijn gewisseld van plaatsen en Jason zit nu voor Sarah. Sarah en Jason kunnen niet stoppen van het lachen en het zelfde geld voor Steph en Brian. ‘En toen die keer toen een leraar me straf werk gaf, ik had me spullen gepakt en was boos de klas uit gelopen. Ik was naar huis gegaan. Ik ga toch geen straf werk zitten maken terwijl ik niks gedaan had kom op zeg!’ Jason gierde het uit van het lachen om ze eigen verhaal, Sarah deed vrolijk mee. Ze ving een glimp op van haar vriendin die overduidelijk aan het flirten was met Brain. Sarah moest lachen om haar eigen gedachten, nu had zei de knappere jongen.