7 Days before Saying Goodbye[on Going]

Day 3

Day 3

Her POV

    tatlong araw ko ng kasama si Dreyn at meron nalang ako apat na araw para makasama pa siya ng matagal.

Naninibago aKo ngayon dahil sa trato sa akin ni Dreyn katulad lang ng pinapaalala niya sakin ang pag inom ng gamot ko tapos dapat raw kumain ako sa tamang oras at hindi ako magpapalipas ng gutom...hays muntik ko na tuloy makalimutan na hindi niya pala ako mahal naalala ko na dahil pala sa nalaman nya kahapon kaya ganun nalang ang pag alala niya sakin tsk

*Sigh*nakahiga ako ngayon dahil hindi ko na kaya pa ang bumangon minsan kasi nahihilo ako tapos minsan naman ay nahihirapan na akong huminga

Minsan naiisip ko kung bakit ako pa ang nabigyan ng sakit na ganito?wala naman akong kasalananh ginawa,wala naman akong sinasaktan na tao pwera nalang kung nasaktan ko si Dreyn baka karma ko na ito aishh

Di ko mapigilang sisihin si God alam ko namang mali eh pero aish huhu God pasensya na po kung sinisisi kita sa sakit ko sadyang gusto ko lang naman pong mabuhay ng matagal at makasama habang si Dreyn.

*Tok*tok*

Rinig kong katok sa pintuan ng kwarto ko

"P-PASOK!"sigaw ko sa kung sino man ang kumakatok kahit na nanghihina na ako aishh bakit ba ang aga aga nagparamdam na yung sakit ko na ipinapaala pa na hindi na ako magtatagal sa mundong ito...bwesit naman oh

"Tsk don't shout.i brought you  food i know you're hungry so eat now"sabi ni Dreyn pagkapasok niya sa kwarto ko at inilapag niya ang pagkaing dala niya.

"Thank you"nakangiti kong saad sa kanya bago simulang kainin yung dinala niyang pagkain

"Hmm btw I'll go ahead now i have some important things to do in my office take care *tsup*"saad niya at nagulat naman ako nung hinalikan niya ako sa noo bago siya lumabas ng kwarto ko...

Wahh kung may lakas pa ako. Ngayon baka sigurado akong nagtatalon na ako dahil sa kilig OMG

hehe kakain na nga lang muna ako..

*******
Alas onse na at ito ako ngayon nakatunganga sa kwarto habang nakahiga dahil nga wala ng lakas ang katawan ko para  bumangon at gumala pa dito sa loob ng mansyon *sigh*

Habang nakahiga pinagmamasdan ko nalang ang kulay asul na langit hmm  ang ganda sana ng araw ngayon tila walang problema at sakit na iniinda di katulad ko na nakakulong sa isang kwarto walang lakas,may sakit at malapit ng mawala sa mundo

Tss.apat na araw na lang at di ko na mararanasan ang sakit na naranasan ko ngayon...magiging malaya na ako

Pero naisipan kong magiging malaya na nga ako pero hindi sa mundong ito kundi sa kabilang buhay na napakasakit isipin na iiwan ko si mommy*sigh*mamamatay na ako at di ko pa nadadalaw si mommy sa bahay simula nung tumira ako dito sa mansyon ni Dreyn.

Napikit nalang ako at di ko namalayan na tumutulo na pala ang luha ko na kanina ko pa pinipigilan dahil una sa lahat ayaw ko talaga ang umiiyak dahil para sa akin pag umiiyak ang isang tao ay parang pinapakita mo na rin na mahina ka.

Ayoko naman na maging mahina sa paningin ng mga tao lalo na at may sakit ako.ayokong kaawaan ako kaya naman pinapakita ko sa kanila na malakas ako kahit na sa kaloob looban ko ay nasasaktan na pala ako yeah I'm good at pretending.

*Tok*tok*

Rinig kong katok sa kung sino man ang nasa labas kaya naman dali dali kong pinunasan ang aking mata para di nila malaman na galing ako sa pag-iyak

“c-come i-in”nanghihinang saad ko

Pagkasabi ko nun ay nakita ko si manang na may dalang pagkain kaya naman sinubukan kong umupo sa kama pero di gaya kanina eh di ko na magawa dahil wala ng lakas na natitira sa aking katawan

“iha kumain ka na ito dinalhan kita ng pagkain para naman lumakas ka”sabi ni manang sakin

“m-manang d-di k-ko na k-kaya *sob*g-gusto ko p-pang mab-buhay...*sob*p-pere par-rang a-ayaw n-na ng k-katawan k-ko*sob*"sabi ko kay manang di ko na mapigilang umiyak huhu.di naman siguro masama kung umiyak ako sa harap ni manang diba?

"Shh iha magpakatatag ka alalahanin mo may mga taong masasaktan pag sumuko ka hmm isipin mo yung mga taong mahal mo yung mommy mo*sigh*matapang kang bata kaya makakaya mo yan oh sige na pakakainin na kita para naman magkaroon ka na ng lakas tignan mo oh ang putla putla mo na"mahabang litanya ni mamang....dahil sa mga sinabi ni manang sakin ay napagdesisyunan ko na dapat maging malakas ako katulad ng dati dapat hindi ako magpapaapekto sa sakit ko *sigh*

*****
A/n
Fighting lang Thalia makakaya mo yan!

Happy reading my dear readers😘