Aslında bir çoğumuz çekiyoruz bunu sanıyoruz ki çekince gecicek geçmiyor hiçbişey zaman geçtikçe izlerine baktığında dahada hatırlıyorsun.Pişman oluyorsun keşke cekmeseydim duygusu hissediyorsun.Yasadigimiz her kötü anda odamiza girip kapıyı kilitleyip herangi ucu keskin bir şeyle bunu çekiyoruz içimizden
acaba yapsammi diyoruz tam cekicekken bidaha düşünüyoruz yapsammi diye ama o kadarda derinden kesemiyoruz ölmekten korkuyoruz.Bunu çekerek rahatladigimizi düşünüyoruz ama Hayır acimiz dahada büyüyor gordugumuzde hatirliyoruz aklimiza geliyor gozyaslarimizi tutamiyoruz bidaha çekiyoruz çoğumuzda alışkanlılik haline geliyor. Bunu daha çok genç kızlar çekiyor. Ölümle yaşam arasında bi çizgi çekiyoruz bilegimize herşeye karşı hic bir iyiliği yok o cizginin bize daha cok kötülüğü var acı çekiyoruz kan kaybediyoruz.Depresyonda oldugumuzda onlara bakıp agliyoruz.
Cekmem bidaha diyoruz ama tekrar çekiyoruz ihtiyaç duyuyoruz kendimizce acı çekiyoruz ama rahatladigimizi saniyoruz.Kisacasi gençliğin en büyük hatasidir Faça.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
FAÇA
AdventureBu benim ilk yazım arkadaşlar insallah beğenirsiniz kisa sure icinde hikayeler yazmaya basliyicam :)