Rustig maar zei oma tegen me, het komt allemaal wel goed. Ze stond op, ging naar de keuken en ging wat te drinken halen voor me. binnen een uur staat pap al voor de deur bedacht ik me net. Ik wou niet naar huis niet nu met al de problemen. Oma was de enige die me begreep en naar me luisterde zonder boos op me te worden. Mijn oma was de tofste oma ooit, ze reist van de ene plek naar de andere plek en ik mag soms eens mee. Wat als ik bij oma zou blijven wonen, dan gingen we ergens anders wonen in een ver land waar niemand me kent en niemand weet mijn achtergrond...
