06.11.2018
Bazen çok sıkılıyorum, biliyor musun Jungkook sen bana aşkını itiraf ettiğinden beri içimde bir şeyler var. Gülmek istiyorum ama gülemiyorum, uyumak istiyorum ama uyuyamıyorum. Sanki içimde bir şeyler var. Ve bu şeyler canımı çok sıkıyor. Seninle konuşmak istiyorum.
Defterimi ve kapattım ve çekmeceye koydum. Telefonumu elime aldım. Son zamanlarda çok fazla dinlediğim şarkıyı kapattım ve rehber bölümüne girdim. Ekranı biraz aşağı kaydırınca adını gördüm; "Jeon~". Arama tuşuna bastım. Çaldı, çaldı, çal-
"Nasılsın?"
"..."
"Jungkook konuşur musun benimle?"
"Hyung, ne konuşmalıyım bilmiyorum. Sana aşkımı itiraf ettim, ama sen sadece sustun. Ve beni bırakıp gittin. TEK KELİME ETMEDEN BENİ ORADA BIR-"
"Jungkook ben özür dilerim, böyle olsun istemiyordum. Asla istemem biliyorsun."
"Biliyorum hyung... Biliyorum"
Sonlara doğru sesi pürüzlü ve titrek çıkmıştı
"Jungkook yalvarırım ağlama, lütfen"
"Ağlamıyorum hyung sadece..."
"Sadece ne?... Bak ne diyeceğim, yarın akşam ne yapıyorsun?"
"Yatak, müzik, telefon."
"Sen, ben, yemek desem?"
"Olur hyung"
"O zaman 20;00'da Can Kırığı'nda buluşalım"
"Tamam"
"Görüşürüz Jeon"
"Görüşürüz hyung seni sev-"
derken telefonu suratına kapattım. Kendimi zaten garip hissediyorum, üzerine bu gelirse neler olur kim bilir?
