Stupid Cupid

SC 3 ➳

Chapter 3

Juliet's POV

*blag* *blag* *blag* *blag* *blag*

Ano ba yan?! Napakaingay naman! Umagang umaga nanggagamabala na sila. Tinakpan ko ang tenga ko gamit ang unan ko pero wala eh. Dinig na dinig ko ang pagkakalampag ng kung sino mang barabas na iyon sa pinto ko.

*blag* *blag* *blag* *blag* *blag*

Fck. Dali-dali akong tumayo ng padabog at pumunta sa may pinto. Wala akong pakialam kung ganito ang itsura ko na gulo gulo ang buhok at kung may tulo laway man. Binuksan ko ito at iniluwa nito si

Romeo?!

Lukot ang mukha niya grabe hahahahaha! Halos magkasalubong na nga yung kilay eh! Saka halata rin sa itsura niya na badtrip na badtrip siya.

"Hoy bakit ba nambubulabog ka nalang bigla bigla ha? Umagang umaga eh ginagambala mo na ko. Saka pano ka nakapasok dito?" Sunod sunod na tanong ko sakanya.

Sa halip na sagutin ako, linagpasan niya lang ako at humiga sa kama ko.

"Aba't nakuha mo pang humiga diyan ng walang permission sakin! Loko to ah! Alis ka nga diyan! Alis! Shoo!" sabi ko skamya habang hinhila ang laylayan ng damit niya.

"Ano ba Romeo! Umalis ka ngaaa! Napakaepal mo naman! May sarili ka namang kama siguro, diba? Dun ka na nga lang! Saka bakit ba nandito ka?! Aliiis sabi ehhh!"

Hinila ko ang paa niya pero wala parin eh. Napakabigat ng nilalang na to. Hmp. Maisumbong nga kay Mama.

"MAMAAAAAAAAAAAAAA!" sigaw ko . Pero lumipas ang sampung segundo pero wala parin.

"PAPAAAAAAAAAAAAAAAAAA!" still, no answer.

"MAMAAAAAAAAAAAA! PAPAAAAAA--asdfghjkl" nagulat nalang ako dahil sa gitna ng pagsigaw ko, tinakpan ng ytukmol na ito ang bibig ko.

"Fvck! Can you just please shut up?!" singhal niya sakin. "Kanina ka pa nag-iingay ah! Para kang nakalunok ng megaphone. Tss." sabi niya sabay higa ulit.

Like a boss, huh? So epal talaga.

"Aba, aba! Ikaw pa may ganang magalit eh ikaw na nga tong bigla biglang kakalampag sa pintuan ko ng umagang umaga para sa walang dahilan. Saka by the way, nasan ba sila mama at papa, ha?" sabi ko habang nakapamewang.

"They left." walang ganang sagot niya.

Yun naman pala eh--WHAT?! They left? When? Where? How? Why? Omg omg omg. Dali dali akong bumaba para hanapin sila. Tinignan ko ang kwarto nila, yung sala, yung kitchen, yung banyo, yung rooftop, yung terrace, yung garage, at sa ilalim ng mga ilang upuan pero wala parin!

Kinuha ko yung phone ko at dali-daling tinawagan si Mama.

Naka dalawang ring palang, sumagot naman agad siya. Thank God!

"Mama! Nasaan ba kayo ni Papa, ha? Mamatay matay na ko sa kakahanap sainyo pero wala parin."

[Ganun? Di mo ba nabasa yung note na iniwan namin sa ref? Oh well. Nasa Korea kasi kami for a 1 week trip with Romeo's parents. Sasabihin sana namin sayo kaninang umaga pero nung ginigising ka namin, ayaw mong gumising kaya napagdesisyunan na naming umalis kasi baka malate kami sa flight namin.]

I was completely shocked. Nakakainis naman oh!

"Ma naman ehhh! Ba't di niyo sinabi sakin kahapon? Pano na yan? Pano pagkain ko? Pano pamasahe ko? Sino kasama ko dito sa bahay?" sabi ko habang nagpapapadyak pa.

[Hahaha, don't worry anak. My iniwan kami ng Papa no na pera diyan sa loob ng cabinet mo. Saka kasama mo naman si Romeo eh, mapagkakatiwalaan naman siya for sure. Saka we'll be back soon naman so chill."]