prolog

83 9 11
                                    

Alınan kötü haberler, beraberinde acı çekişleri getirir. Kalbinde biten düğümler bazen öyle çaresiz ilmikler atar ki ruhuna, ışık saçmayı unutursun. Kalbinden olmak istemezken, ruhunu teslim etmek istersin. Bir inat uğruna yaşamaktan adım adım vazgeçerken yaptıklarının getireceğini düşünmezsin bile, sadece yapmak istersin. Kimleri kaybedeceğini umursamadan, arkana bırakacağın büyük yıkımla kaçmak istersin her şeyden.

Ama bazen öyle anlar olur ki sonsuza dek sürsün istersin, kısacık bir reklam arası bile vermeden devam etsin istersin. Öyle anlar olur ki onlara sıkıca tutunursun ve bırakmak istemezsin. O anların içinde öyle güzel insanlar barınır ki, hep seninle olsun istersin, asla senden vazgeçmesin, seni hep sevsin, sana hep değer versin istersin. Bırakmak istemeyeceğin rüyalar yaşamak için bazen gözlerini kapatırsın, güzel hayaller kurarsın. Yaşayacağın zor anlarda kurduğun hayallere sığınırsın. Belki birini düşünürsün, belki yeni bir dünyayı düşlersin. Kolay ya da zor bilinmez, sadece sıkıca sarılmak istersin olacaklara.

Kötü bir gün geçirirsin, hep yanında olacak birini istersin, iyi bir gün geçirirsin, o hep yanında olsun istersin. O hep yanında olursa her şeyin yoluna gireceğini düşünürsün, ama bazen çok ihtiyacın olan birinin bile geçiremeyeceği şeyler olur. Onunla güzel vakitler geçirirsin, bir süre sonra kendini kötü hissettiğini farkedersin.

Yükmüş gibi, sanki onun sırtında ağır bir çuvalmışsın gibi hissedersin. Çuvalı atmak istediğini, daha rahat olacağını düşünürsün ama ağırlık yapmaktan başka bir işe yaramazsın. Belki senden vazgeçmek istemez ama zorunlu kılarsın onu, yükünü omuzlarından kendi başına aşağı atarsın.

Gitmesini sağlarsın. Özleyeceğini bile bile, zaten yeterince bitik bir haldeyken sana katlanmasını istemezsin, düşüncelerinle bencillik yapıp itersin kendini en uzağa. Asıl bitiren şey düşündüğün bencillik olur, bitmek bilmeyen bir özlemin arkasına saklanan bencillik hissi yokuşa sürükler sizi. Yoldan sapmak istersin, hızını alamayıp önünde dikilen duvara çarparsın.

Sonra özlersin, çoğaldıkça bitmeyen bir sevgi olur içinde. Çok acıtır ama düşününce özlemeye değer olduğunu anlarsın. Kendini toparlamaya çalışırsın, kendi kendine sözler verirsin, eğer bunlar gerçekleşirse onunlayım dersin ama her istediğin her zaman olmaz.

Alışılmış sözlerde kaybolursun, bilindik laflar işitirsin, içinde ne sakladığını bilmemelerine rağmen. Sana sürekli bencilsin derler, değer bilmezsin, sevemiyorsun, sevsen bile gösteremiyorsun. Suçlu her zaman sen olursun, ağzını açıp ufak bir laf etmeye bile halin kalmaz artık. Kendine çekilirsin, yalnızlığa kocaman sarılırsın, iyi ki varsın dersin.

"Sen hayatımda gördüğüm en bencil insansın Jeon Jungkook."

"

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jul 09 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

where does the love go // yoonkookHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin