Unsaid

Unsaid

COPYRIGHT  © 2012 stardustnoodles

ALL RIGHTS RESERVED. This is a work of fiction. Names, characters, business, events, and incidents are the products of the author's imagination. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.

Do not distribute, publish, transmit, modify, display, or create derivative works from or exploit the contents of this story in any way. Please obtain permission. 

PS: I wrote this when I was a complete jejemon. Hahahaha. I'm sorry about the errors. THIS IS AN UNEDITED VERSION! THANK YOU! Muah :) 

****** 

I got an invitation from him. 

He wants to surprise me. Three years din pala kaming hindi nagkita ng mokong na yun.

Kamusta na kaya siya?? At sa haba ng panahon bakit ngayon niya lang ako naisipang kontakin? 

Minsan talaga ang mga lalake ang hirap intindihin.

Dumating ako sa venue na sinabi niya. Siguro may problema na naman yung mokong na yun kaya ako kinontak. 

Kung uutang siya, asa siya. Wala akong pera. Pero syempre alam kong hindi naman yun ang dahilan.

I watched him as he walks towards me. Handsome as ever.

The love of my life. 

"You came," nakangiteng bati niya sa akin.

God, I miss his smile. 

Gusto ko siyang yakapin. 

Halikan. 

Gusto kong hawakan ang kamay niya. 

Gusto kong marinig uli ang tawa niya. 

At gusto ko ring marinig na tawagin niya ako sa pangalan ko.

Tumangin ako sa paligid. Hindi nga ako nananaginip. 

Then suddenly, bumalik ang mga alaala noong college pa lang kaming dalawa.

*******

1st year College

Grabe ang dami kong assignments. Nakakaloka lang sunod sunod din ang quiz namin.

Nasa classroom lang ako, free time naman kasi naman ngayon kaya inubos ko ang oras ko sa pag sagot sa assignments ko. Ok na rin to para less hassle at maagang pag rerelax.

"Excuse me?" sabi nung tumabi sa akin. 

Hindi ko siya pinansin kasi nga busy ako sa ginawa ko. Ako na lang ba talaga ang tao sa classroom kaya ako ang kinukulit nito??

"Uhmm, Miss," nakatutok pa rin ako sa notebook ko. Busy ako sa pag sagot ng literature assignment.

"HEY!" Paano naman kasi kinuha niya yung notebook ko. Pssssh.

"So makikinig ka na sa akin?" tanong niya.

Si Jake Ramirez lang naman ang nasa tabi ko ngayon at ang kumuha ng notebook ko. Dapat ko bang ipagpasalamat na kinakausap niya ako ngayon?

Well, matagal ko ng gusto si Jake pero hindi ko naman na naisip na aabot sa ganito. Parang ang panget naman kasi ng unang approach at unang pag uusap namin.

"Ano ba kasi kailangan mo?" kunyari ang taray ko.

"Pwede bang pahiram ng notes? At pa tutor ng ilang subjects. Ang dami ko kasing na missed out sa lessons eh."