Bir yerlerde umudun varlığını hissetmekteyim,
Ne vakit o müziği dinlesem içimdeki kuşlar uçuşup gider , kanatlarım olur bu yazdığım mısralar .
Hiç istemedim vakit kırılır kanatlarım ,
Uçmak isterim gökyüzü , bulutlar ve görülmemiş her yeri , her şeyi ...
Zira gökyüzünde görülecek hiç bir şey , hiç bir yer kalmadı ,
Ve birileri , yüzüne bakmaya değecek ...
Başka dünyalara kanat açmak , başka şeyleri anımsamak , başka şeyleri düşünmek , başka şeyleri yaşamak .
Yorgun bir RUH , hissiyatıni kaybetmiş bir bedenle ancak böyle yaşanır diyor insan .
Ancak böyle buralarda dalıp dalıp gider hayyaler kurar ,
Umulmadık hayaller hemde .
Hem başka nasıl yaşanır ki ?
Nasıl nefes alınır ve nefes almaya değecek insanların olmadığı bu dünyada ...
Devamı başı beğenilir ise gelecek ...
Teşekkürler şu an bu bölümü okuyorsun diye teşekkür ederim eğer Beğendiysen seni mutlu etiyse ne mutlu bana :)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aciz degiliz!, ama neden bu kadar aciz duruma düşüyoruz?
RandomBir hikaye değil bu , Ne bir hikaye , ne bir masal , ne bir kırgınlık , ne bir sinir, ne de bir öfke , Bu sadece bir adamın düştüğü imkansızlığın derin , ama dibi olan sahte kuyu , ne attığın taş sona yetişiyor , ne de dibi görünecek kadar yakın...
