Chapter 2

167 11 1
                                    

"I'm very thankful Franky that you already approved my resignation letter."

Pang 3 beses ko ng sinubukang magresign.. At sa wakas!

"No kat, I'm the one who should be thankful of having you here in my company. You're not getting any younger. it's your time to settle down." natawa naman daw ako sa Settle down nitong Boss ko! Hahaha. 

''By the way Franky, I got to go. I'll call you up when I arrive in the Philippines. Goodbye Boss."

"Kat, there's no goodbye. Till next time dear. Just sent me your wedding invitation card. Goodluck Katrina.."

I have been 5 years here in States. Madalang na lang akong umuwi sa Pilipinas. Halos kaladkarin na ko nila Mama makatapak lang sa Pilipinas.

At heto ako ngayon. Uwian na!!

Wait for me Philippines!

Sabi nga ni Boss, It's time to settle down..

Ang major major na problema...

Wala akong BOYFRIEND!

Bigyan niyo nga koo! *desperate much!

Hmmmn.. There's no goodbye... Really? Tss. :/

~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ 

"We missed you Kat." si Mama talaga oh! Nagpa'welcome party pa para sakin.

"Mama naman eh! Kakauwi ko pa lang po kaya last year dito."

Super labidabs talaga ko ng parent's ko.

"Finally.. You're here Hijo. Welcome back too." Huh? Hijo?

Napalingon ako sa gawi na tinitigan ni Papa.

O___O OW... SOW.....HANDSOME....MASCULINE...HANDSOME....HANDSOME.....HANDSOME....

Ah! Basta! Handsome ang description ko kay HANDSOME MAN. Yeah! Combination ng Tabon Man at Dawn Man. Hahaha. Bangesh!

Basta HANDSOME..

Nothing LESS. But Something More.

Pasaway na naman ang aking puso. Ow sow fast ang pagtibok. It must be love..

Sa isang tao lang ako nakaramdam ng ganito..

 Lee.....

I miss you...

"Hi Katrina." Kyaah!! Kinausap at kilala ako ni Ow Sow Handsome.

"U-uh..Hello.."

"Hay nako Lee! Pagpasensyahan mo na ang Unica Hija namin. May jet lag pa malamang yan."

Lee..

Sya si Lee..

Parang nabuhay.. Lahat ng patay. Este..

Sama ng loob..

Fvck you.....

Sh*t! 

I don't wanna cry this time..

IT MUST BE LOVE....

No, It must be JET LAG...

"Yes pa. May jet lag pa nga siguro ako. Matutulog muna po ako." ayokong makita at makasama ka Lee. "By the way, it's nice seeing you again, Lee." nag umpisa na ko mag martsa papunta sa kwarto ko. HINDI NA SYA GWAPO SA PANINGIN KO. =__________=

"Kat.... Can we talk?" pigil sakin ni Lee nung malapit na ko sa aking precious room. 

"Not now. I'm tired." o mas tamang sabihin ko na ayaw at hindi pa ko handa na magkausap tayo ulit.

''Please.. I want to talk about us." wag kang mag makaawa. Please! Nahuhulog yung puso ko eh!

"Us? Nananaginip ka ba? O may sapi ka? I don't remember about us. There's no US, remember? It's just the past." parang umurong yung dila niya. Kaya lang magsasalita pa sana sya, edi unahan ko na. "May sasabihin ka pa ba? Kasi kung wala na.. Well... Goodnight Lee." iiwasan na kita. I don't want to commit with the same mistake anymore.. Suicidal na yun eh!

Papasok na sana ko kaya lang, hinatak niya ko na parang nag sasayaw kami ng tango. And he kiss me tenderly.. he's kissing me with so much passion. Oh God! I'm longing for this... for him...

Bumalik lang ako sa katinuan nung naghiwalay yung lips namin. But he's trying to catch my eyes. Tanga pa din! Hindi naman lumilipad mata ko eh! Naka'focus lang sa kanya.

Hay nakoo...

Masakit mang aminin...

NABITIN AKOO ! -____-

"I'll be back tomorrow Kat.. Goodnight." and again.. He planted a kiss in my forehead.

First Love....

First Kiss..

First Heartbreak..

Kaya pa ba kitang kalimutan Lee?

It's killing me knowing that you didn't trust me enough and make me hate you like this..

*an: view the picture on the right side. hahaha. ganyan po ang dapat kalabasan ng pagiging bitter ni Katrina. But i can't put it in the scene. Hahaha. Pasensya na. Cute kasi ni Fafa Joe Cheng! Hahaha.

You and ITahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon