SCARY TALES!

BALON 1

"Ano ba tantanan mo na ako!! Parang awa mo na!!!.. Amanda." Umiiyak na sigaw KO..

Gabi Gabi nalang ganito halos di na ako nakakatulog dahil sa mga bumubulong at nakikita ko!

"Iha anak gumising ka panaginip lang yun ok tahan na andito lang si Lola apo KO. " nag aalalang sabi ni Lola sakin.
Pagkakita KO Kay Lola ay agad KO syang niyakap..(Amanda tama na. Ayukong sumama sayo!) Nakapikit kung Kong sinabi sa isip KO.

Muli ay naalala KO nanaman ang nangyarii 12years ago. Na para bang kahapon lang naganap..

Someone's POV:
Si Angela ay di pangkaraniwang babae .. Nakakakita siya ng mga ligaw na espiritu.. Ang kanyang Inang si Martha ay Hindi naniniwala sa kung ano ang kakayahan ng kanyang anak. Bata palang ay nakakalaro nya na si Amanda, isang espiritu na namatay dahil sa kapabayaan ng kanyang Ina.. Nalunod si Amanda sa isang balon kung saan likod lang ng bahay nila. Limang taong gulang palang si Amanda ng siya ay namatay... Dating bahay nila Amanda ang tinitirahan ng pamilya ni Angela ngayon. Nang lumipat sila angela ay alam na ni amanda na nakakakita na ito ng tulad nyang kaluluwa.
Kaya't lagi itong lumalapit sa batang si angela... Hanggang sa lumipas ang ilang buwan ay naging magkaibigan ang dalawa..

(Flashback)
12years ago

"Angela anak Tara Kain KA muna mamaya na yang laro!" Sigaw ni mama.

"Opo nay nandyan na!" Sagot KO.

Papatakbo na ako nang biglang may nagsitsit sa akin... Nakita KO nanaman ang kalaro Kong si Amanda. Napaka ganda ng ngiti nya at kinakawayan nya ako. Napatingin ako sa pintuan kung saan nag hihintay ang nanay KO. Nilingon KO ulit si amanda ngunit nawala nanaman sya! Palagi nalang ganun! Bigla syang nawawala na parang bula sa tuwing may ibang tao kaya nasanay narin ako.. Nong umpisa ay natakot ako syempre, pero nang tumatagal ay nasasanay nako siguro ay sadyang mailap lang talaga sya..

Limang na taong gulang palang ako nang umpisa Kong nakalaro si amanda. Nagagalit nga si inay dahil nakikita daw nya akong nakikipag laro sa hangin pero ang sabi KO kasama KO si amanda pero di sya naniniwala sinasabi niyang imahinasyon kolang daw si Amanda at Hindi sya totoo kaya tigil tigilan KO daw ang pagsasabi ng tungkol Kay Amanda. Ipinag pilitan KO parin ang sinasabi KO pero di na nya ako pinapakinggan.. Lumipas ang ilang buwan at Nakikipag laro lang ako sakanya araw araw... Pag wala ang inay KO dahil pinapalo nya ako sa tuwing nakikita nya akong kausap o kalaro si Amanda. Wala naman kasi akong makalaro dahil wala dito si papa NASa maynila nagtratrabaho sya sa isang pabrika..

HANGGANG SA GABING....

"Amanda? Amanda bakit? Sandali wag mo akong hatakin. Ano bang nangyayari sayo?" Bulong KO Kay Amanda dahil bigla nalang nya akong hinila e natutulog pako. Maaga pa naman 8 pm palang ng gabi.