yeniden....

215 10 1
                                    

2 hafta sonra.....

evet dogru duydunuz. o olaydan tam iki hafta gecti. ve o cocugu sadece 2 kez gordum 2 haftadirda gormuyorum. sanirim artik unutma zamani geldi :/ neyse bugun daha onemli bisey var: annem,babam ; teyzem ve enistem gelcek.iki hafta kalip ankaraya gitcez ama kotu haber : kuzenlerim daha kalcak.offf onlari cok kiskaniyorum ne guzel benden cok kalcaklar.ben tam bunlari dusunurken alt kattan kucuk kuzenim ekinin sesini duydum

-ablaaa geldiler

hemen aşşagı kostum arabadan inen annem ve babama sarildim daha sonra isede teyzemlere.bir saatimiz karsilama ve sohbetle gecti.daha sonra enistem ayaklanıp enerjik bir tonda "ee denize gitmiycekmiyiz" dedi. kuzenlerim "eveet eveet" diye bagirirken kulaklarimi tikayip ust kata mayomu giymeye gittim.

--------

herkes hazirlandiktan sonra evden cikip yurumeye basladik.biz normalde denize cafeden degil kumsaldan girerdik ama bugun babam "bence su ilerdeki cafeden girelim hem yemek de yeriz" dedi. bu sozden sonra rotamızı değiştirdik.

---------

cafe ye bastıgimiz ilk adimda calan sarkiya odaklandim. "ariana grande-problem" caliyordu.

annemlerin oturdugu sezlonga gittim. kuzenlerim direk atlamislardi denize. bende esyalarimi toparlayip iskeleye dogru gittim. iskelenin ucuna oturup ayaklarimi sarkitmayi cok severdim.orda uzun uzun oturup derin dusuncelere dalardim.yine ayni seyi yapmaya gittim. bir on dakka orda oturdum sonra tam kalkıyodumki arkamı dondugumde birden YINE o cocugu gordum.

mayosuyla harikaydi.elini saclarina gecirip bana gulumsedi

ardindan arkasindan bir suru kisi geldi. herhalde arkadaslariydi. aralarindan birtanesi

-"hadisene kaya" deyip suya atladi.sonra berkayda geri takla atarak suya atladi.

bende hala orda salak salak oturuyodum.biraz utanmistim birazda sinirliydim.iyiki bi oturdum yani iki dakka sonra rahatimi bozdular.neyse bende denize girmeye karar verdim.ve iskeleden atladim.

..............

Suyun altındaydim taslari ve benden korkan baliklari izliyodum.kucuklugumden beri hep boyle yapardim.ondan olsa gerek nefesimi cok iyi tutarim.beni hic kimsenin goremiyecegi,yargilamayacagi tek yer su altiydi.kendimi okadar rahat hissediyodumki birden beni tutan bir şey rahatimi bozdu.nefesim kalmadigi icin beni tutan kolun gucuyle birlikte suyun yuzeyine ciktim.bir baktim ki o cocuk karsimda bana bakıyor."napıyosun yaa" diye bagirdim.sasirmis bir ses tonuyla "o kadar uzun kaldin ki boguldun sandim" dedi.tamam kabul ediyorum kızmıştım ama bu komikti.neden benim icin bukadar endiselenmisti ki."benim adım kaya" dedi.sasirmis gibi yaptim ama aslinda daha demin arkadaslarindan duymustum."bende ırmak" dedim.adımdan nefret ediyodum.çok klasikti.........

*************

Aşk beklemezse....Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin