•Yazan kişiden•
Nefes sonunda Tahir'in yarasını dikmişti. Ama Tahir acıya alışmıştı o yüzden canı hiç acımamıştı. Yarası çok derin değildi. Bunu ona kim yaptı çok merak ediyordu. Ama ona ne ki?
-" Tamam bitti gidebilirsin" dedi Nefes.
-" Çok mu istiyorsun gitmemi" dedi Tahir sırıtarak.
-" O kadar istiyorum ki gitmeni siktir git" dedi Nefes.
-" Bana bak sen fazla atarlanıyorsun hayırdır sen" dedi Tahir yattığı yerden kalkarak.
-" Hayrın yolları bayırdım gülüm" dedi Nefes tebessüm ederek.
-" Aaa kamyon arkası sözler" dedi Tahir gözlerini kaçırarak.Tahir üstünü giyinmiş gidecekti. Nefes durdurdu onu. Daha ilaç verecekti.
-" Nereye gidiyorsun huysuz" dedi Nefes.
-" Siktir git dedin ya atarlı" dedi Tahir.
-" Az otur konuşacaklarım var" dedi Nefes.
Tahir usulca sandalyeye oturdu. Gözlerini yeşillere dikti.-" Şimdi her gün buraya pansumana geleceksin yani ben konuşucam getirtcem seni. Al bu ağrı kesiciyide iç akşamları" dedi Nefes.
-" Ağrı kesici istemez" dedi Tahir.
-" Ya ağrırsa" dedi Nefes.
-" Ben yaşayan ölüyüm bir yerim ağrımaz" diyip ayağa kalktı.
-" Ama kontrole geleceğim" diyip göz kırptı ve gitti Tahir. Nefes ise sadece arkasından bakakaldı.Genç adam tekrar koğuşuna gelmişti. Bunu ona yapanlar cezasını çekeceklerdi. Mehmet yattığı yataktan kalkarak kardeşi gibi sevdiği adamın yanına geldi.
-" Kardeşim iyisin değil mi?" dedi adam endişe içinde.
-" İyiyim merak etme ufak bir çizik" dedi Tahir.Gözleri onu bıçaklayan adamı arıyordu. Ama etrafta yoktu. Biraz daha süzdü etrafı.
Mehmet Tahir'i oturttu sandalyeye. Ardından yemek hazırlamaları için emirde bulundu.
Tahir yemeğini yerken bir yandan da o adamı bekliyordu. Ama sabırsız olduğu için daha fazla bekleyemezdi.
-" Mehmet beni bıçaklayan it nerde" dedi Tahir.
-" Abi bende onu söyleyecektim. Bu iti tuvalette bıçaklamışlar" dedi Mehmet.
Tahir sinirle yerinden kalkıp ayağıyla ranzaya vurdu.Herkes yatağa yatmıştı. Adam üst rafa çıkıp küçük camın önüne geldi. Geldiği gibi yüzüne ay ışığı çarpınca gözlerini yumdu.
Yanındaki teybi açıp bir kaç kanalda gezdi. Sevdiği şarkı çalınca kafasını geriye atıp dinledi.
Bir çocuk gördüm uzaklarda
Gözleri kederli hatta korkulu
Her şeye rağmen bir an gülümsedi çocuk
Sıcak sade ama biraz kuşkuluBir çocuk sevdim uzaklarda
Sanıyordum ki onun özlemi de buydu
O ise bir bakışta beni örtülerimden
Yalnızca yalnızca duygularıyla soyduBen böyle yürek görmedim böyle sevgi
Şimdi çocuk büyümekte günbegün
Bütün hüzünleri okşadı birer birer
Gizli bir ümide sarılarak biraz küskünBen böyle yürek görmedim böyle sevgi
Şimdi çocuk büyümekte günbegün
Bütün hüzünleri okşadı birer birer
Gizli bir ümide sarılarak biraz küskünAdam tekrar ay ışığına baktı. Ve içindeki yumruyu boşalttı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şûrîde
Mistério / SuspenseMahkumluğun kelepçesini takmayan, özgürlüğün değerini, kıymetini nerden bilecek. Bunu da unutma hakim bey kelepçe vurulmaz umutlara.