Kore

127 4 8
                                    

EVET ARKADAŞLAR HEYCANLI BÖLÜMLERİ YAKLAŞTIK BU BAŞLANGIÇ OLSUN ŞİMDİLİK HAZIRMIYIZ🤪

Baban songjun abiyi görünce biraz sertleşip soruyo

Babam- kızım kim götürcek seni

Annem- gitme kızım beni seviyorsan

Babam- şşş yurdagül sus yeter artık kız gidiyo hala gitme diyosun

- evet anne yeter artık hayalerime çok yaklaştım ben

Elif- biz...

Elif bunu demesi ile durup ona bakarak üzgünüm bakışı atarak gülücük attım ona ahahahha

Ablam- siz elif ve sen nerde kaldın

Maurice- bizde kaldı ailem kore'de olduğu için ev boştu

Ablam- peki ya siz ikizler

Merve- bizde maurice kaldık.

Ablam- anladım

Ablam konuşurken bende odamdaki 2 bavulumu ve  1 sırt cantamı aldım ve yatağımın üstündeki tüm oyuncaklarımın olduğu cantamıda elife verdim. Hemen sonra özel kutumu aldım. İçinde küçükken sevdiğim ve halla sevdiğim o yedi mükemel adamların fotorafları ve posterleri vardı kutu büyüktü ve kalndı. Son olarak her şeyden değerli ineğimi ve hırkamı aldım ve özel eşyalarımın içine yani kutumun yanına koydum ve çıktım çıkar ken songjun abi yardım etti. Hemen ağlıyarak babama koştum ve içtenlikle sıkı bir şekilde sarıldım.

Babam- oralarda dikkat et erkekelerden uzak dur yazın gel özletme sakın kızım

Babam bunları dolu gözler ile söylüyordu.

Anneme'de sarıldım annemin o cennet kokusunu içime çektim ve onu  milyonlarca öptüm.

Annem- sürekli ara olurmu seni çok seviyorum kendine iyi bak sıkı giyin sakın hasta olma elif sende

Elif- tamam💝

Annem saçlarımı okşarken hemen ablama gittim ve ablamı sıkıca sarıldım . Ablam evlenmişti. Ve çok mutluydu

Ablam- yazın belki yiğenğn ile geliriz belki

Dediği cümle ile yere düşüp ağlamaya başladım. Melike gelip sırtımı okşadı annem ağlamakta zivre olmuştu zatten birden elif ağlamaya başladı o da ailesini özelikle ablasını özlicekti.

Babam gelip kafamdan öpüp bana en sevdiğim şapkasını verdi nike şapkası siyah en sevdiğim çok mutlü olmuştum. Babama tekrar sarıldım.

Melike gelip gidyormuyuz hadi dedi bende bıraktığım çantamları alıp kapıya doğru giderken annem seslendi.

Annem- bekle sana elerimle yaptım kore'de özlersin yaptığım yemekleri dedi ağlıyarak

Bende annlem sarıldım kokladım canım annem onu çok seviyordum.

Sonra ise evden çıkıp bizim cama bakmıştım. Annem ,babam ve ablam yukardan bize bakıyolardı biz ise eşyaları bagaja yerleştiriyorduk.

Sıra elifin ailesindeydi elifin evine doğru giderken elif birden yavaş yavaş ağlıyordu cama yaslanmış sesiz bir şekilde.

Bende ona elimi uzatarak göz yaşlarını silip saçlarını öptüm ve sarılıp rahatlatım.

Eve geldiğimizde elif zile bastı ve annesi kapıyı açar açmaz sarıldı. Kokladı babası ise biliyordu gideceğini karşıydı ama iş işten geçmişti .  Elif odasına gidip en değerli fotoraflar her şeyi alıp salona geldi elifin annesi bize ne ara tavuk yaptıysa zorla yememiz için ısrar ediyordu. Ben yemek zorunda kaldım çünkü elifin annesini tanıyodum yemesek öldürseler çıkamazdık evden.  Elif ağlamaktan boğulucaktı. Elif'in ablası odadan çıkıp bana naber başak dedi ponçik bir şekilde

MANZARAM KTHHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin