.
.
.
.
.
.
-20.27 น.
M:นี่แทแท ออกไปซื้อน้ำปลาให้แม่หน่อยสิ่ มันหมดนะ ฮาฮา
Ty:ครับแม่~~
อ่า ท่าฝนจะตกแหะ! พกร่มไปดีกว่า
_20.37 น.
ผมเดินกลับมาจากร้านสะดวกซื้อพร้อมกับน้ำปลาในถุง ผู้ชายคนนั้นไปยืนทำอะไรตรงนั่นน่ะ เฮ้ย!!!
ตูม!!!! ผมเห็นเขาตกน้ำไปต่อหน้าต่อตา หรือว่าผู้ชายชุดดำนั่นจะ...จะเป็นเจ้าหนี้หรือเปล่า!!??
แทฮยองทิ้งของในมือทั้งหมดก่อนจะกระโดดดำน้ำลงไปช่วยคนที่กำลังจมน้ำ .......
___________________
คนตัวสูงนำมือประสานไว้ตรงกลางอกก่อนจะกดขึ้นกดลงตามน้ำหนักมือพอประมาณที่เรียกว่าการทำ 'CPR'
Ty:ทำไมไม่ตื่นว่ะ!!
ฝนยังคงกระหน่ำตกลงมาเรื่อยๆ แทฮยองเปลี่ยนจากการทำCPRเป็นการผายปอดแทน แรกบีบจมูกและประกบปาก แทฮยองกะจะเป่าลมเข้าปากจีมินกลับต้องเงยหน้าขึ้นมาแทนเพราะจีมินดันสำลักน้ำเข้าปากแทฮยองน่ะสิ
Jm:แฮ่ก แฮ่ก! ขะ...ขอบ....
Ty:อ่า ฟื้นแล้วก็สลบไปอีกหรอเนี่ยคงต้องพากลับบ้านถ้าปล่อยให้อยู่แบบนี้ตายทั้งคู่ชัวร์
แทฮยองตัดสินใจอุ้มจีมินขึ้นท่าเจ้าสาวก่อนจะพยายามหยิบถุงร้านสะดวกซื้อที่ตอนนี้มีแต่น้ำฝนเข้าไปอยู่ในถุงอีกข้างก็กางร่ม ถึงแม้จะกางยังไงก็โดนฝนก็ตามทีเถอะ
_20.54 น.
แกร๊ก! เสียงไขประตูทำให้รู้มามีผู้มาเยือน
M:มาช้านะแท....
เกิดอะไรขึ้นทำไมตัวขนาดนั่นลูกไหนจะคนที่พามาด้วยอีกTy:เขาโดนเจ้าหนี้ทวงหนี้อะแม่ ก็เลยโดน้ำหนีเหมือนจะว่ายน้ำไม่เป็นด้วยอ่ะดิ
แทฮยองวางถุงกับร่ลงกับพื้น
M:อืมๆ แล้วนี่จะเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เขามั้ยเนี่ย