💜1💜

272 22 4
                                    

~ Jungkook's POV~

Ηταν μια συνηθισμενη μερα στο σχολειο μου. Χωρίς φιλους,βαρεμαρα και θλιψη,τιποτα το ασυνηθιστο.
Τελος πάντων,τελειωνει το μαθημα και παω στη σταση για να παρω το λεωφορείο και να παω σπιτι μου ,οχι οτι μου αρεσε εκει περα αλλα νταξει,την παλευα.Καθομουν αφηρημενος στις σκεψεις μου,για το αν θα μπορω να συνεχισω να ζω ετσι.Βλεπετε ,οι γονεις μου ειναι ναρκωμανεις και δεν υπαρχει περιπτωση να παει κανεις σπιτι μου και να μην βρει τουλαχιστον ενα μπουκάλι μπυρας ή οτιδηποτε το σχετικο.Ευτυχως για μενα,δεν θα ακολουθησω το δρομο τους.

Μετα απο 40 λεπτα ερχεται το λεωφορειο και μπαινω μεσα χτυπωντας την καρτα στο ειδικο μηχάνημα. Λες και αλλαξε κατι τωρα που εβαλαν αυτες τις κάρτες που αμα την ξεχασεις φοβασαι μην σε σταματησουν . Σορυ απλα μισω την κοινωνια στην οποια ζω .

Αλλη μιση ωρα τωρα μεχρι να παω σπιτι, και ποιος ακουει τις φωνες της μανας μου.  Ολο "Κανονισε να αργησεις" και "Αμα αργησεις θα τις φας" ειναι.  Τεσπα φτανω σπιτι και φωνες ακουγοντουσαν απο μεσα ,που ειδα κοσμο να κλεινει τα παραθυρα του.
"Τι στο διάολο εγινε παλι" ειπα απο μεσα μου. Πριν καν μπω μεσα βλεπω τον μπαμπα μου να βγαινει βιαστικα εξω και να φευγει με το αμαξι μουρμουριζοντας βρισιες.Απο μεσα ακουγοταν η μανα μου :"Θα το πληρωσεις!","Που θα παει δεν θα σε βρω?!"
Αχ παναγια μου τι εχω να τραβηξω ...

"Τι έγινε ρε μανα παλι?"
"Εδω ο-ο πατερας σου μολις μ-με χωρισε"ειπε προσπαθωντας να συγκρατησει τα δακρυα της
Δεν ηξερα οτι αυτη η γυναικα ειχε συναισθηματα..Τι εκπληξεις εχει η ζωη..
"Jungkook,θελω να σου πω κατι"
Μου εκανε νόημα να ερθω κοντα της,ετσι κι εκανα
"Θελω να ζητησω συγνωμη για ολα αυτα που εχεις περασει και δικαιως θα με εβριζες τοσο καιρο.Ο πατερας σου με ειχε παρασυρει στον δρομο των αλλητων κ-και (εδω αρχισε να μισοκλαιει) να ξερεις εγω παντα σε αγαπουσα και θα σε αγαπω,παρολο που δεν σε μεγαλωσα σωστά,συγνωμη"

Εδω ειναι που αρχισε να κλαιει για τα καλα.Τι να πω , δεν μπορω να πιστεψω πως ειπε αυτα τα πραγματα,εννοω,ξερω δεν ειναι ευκολο ο αντρας σου να ειναι ναρκωμανης.Παλια θυμαμαι μου τραγουδαγε καθε φορα πριν παω για υπνο και ο πατερας μου μου φυλαγε το μαγουλο πριν κοιμηθω.Αλλα απ'οτι φαινεται ολα ηταν ενα ψεμα.Και ναι,ακομα αγαπουσα τη μητερα μου,γιατι ηξερα πως δεν θα ηταν ετσι για πολυ και οτι αυτο ηταν μια παρασυρηση της στιγμης .
"Σσσ,μην κλαις.."της ειπα παιρνοντας την αγκαλια.
"Jungkook,συγχωρεσε με"
"Σε συγχωρω μητερα, απλά υποσχεσου μου πως θα κοψεις τα ναρκωτικα και τα λοιπα"
"Οκ Jungkook,ο,τι θες"

Μετα απο λιγο σηκωθηκα και πηγα πανω στο δωμάτιο μου.Η ωρα ειχε παει 8.
"Τι μερα και αυτη.."ειπα μπαινωντας στο μπανιο του δωματίου μου. Αφησα τα απλυτα στο καλαθι και μπηκα στην μπανιερα.Για καλη μου τυχη,ειχε ηδη ζεστο νερο,το αγαπημενο μου.Η αισθηση του νερου να τρεχει στο σωμα μου ειναι οτι καλυτερο.Βεβαια η πλατη μου ποναει απ'τα σημαδια που μου ειχε κανει ο πατερας μου πριν κατι μερες,επειδη ξεχασα να αγορασω μπυρες και τσιγαρα.
Τελειωνω το μπανιο και βγαινω εξω με μια πετσετα τυλιγμενη στη μεση μου.Χτυπησε το κινητο μου.Ηταν ο Teahyung ,ο κολλητός μου ή απλά ο μονος φιλος που εχω και με καταλαβαινει...

____________________________________
Γεια σας παιδια! Αυτό είναι το πρώτο μέρος της ιστορίας και ελπίζω να σας αρεσει.Ειναι το πρωτο fanfiction μου οποτε συγχωρεστε με αν ειναι χαλια😅
Τα λεμε στο επομενο κεφάλαιο!~~

Love or Hate?  ~taekook greek ff~Where stories live. Discover now