𝙻𝚊𝚜𝚝 𝟷𝟶 𝙳𝚊𝚢𝚜 𝙺𝚘𝚘𝚔𝚖𝚒𝚗

𝟏𝟎 . 𝟗

"Yine sen yanımda yatarken uyanmadım, tam tersine uyandım ama sen yoktun yanımda.

O kişinin yanındaydın büyük ihtimalle.

Dışarıya çıkmaya karar verdim bugün.

Keşke çıkmasaydım.

Sizi gördüm. Seni ve o' nu. El eleydiniz.

Ardından öptün onu, beni öptüğün gibi.

Sevdin onu, benim saçlarımı sevdiğin gibi.

Sarıldın ona, bana sarıldığın gibi.

Saçlarını kokladın onun, benim saçlarımı kokladığın gibi.

O' da gülümseyip dudaklarına tekrar bir öpücük kondurdu ve arkasını dönüp yürümeye başladı.

Sen seslendin.

"Eun Woo!"

Sana döndü ve sen tekrar konuştun.

"Seni seviyorum sevgilim"

Gülümsedi. Gülümsedin.

"Bende seni sevgilim."

Daha fazla duramazdım orada. Arkamı döndüm size ve hızla yürümeye başladım, bir süre sonra yürümem koşmaya döndü.

Eskiden her zaman gittiğimiz parka geldi ayaklarım.

Hep oturduğumuz banka oturdum. Hıçkıra hıçkıra ağladım saatlerce. Aklımdan asla gitmiyordu o çocuğun yüzü.

Benden güzeldi, hatta yakışıklıydı.
Benden uzundu.
Benden keskindi yüz hatları.
Benim dudaklarından güzeldi, dudakları.
En önemlisi;
Benden daha çok seviyordun onu.

Gülüşünden anladım Jungkook.

Bir aralar beni çok severken takındığın gülümsemeydi bu.

'Seni her şeyden çok seviyorum' gülümsemesi.

Yarın Jungkook, yarın.

Seni seviyorum.

Son, 1 gün."