Binlerce kez kendime söz verdim. Şunu asla bir daha yapmayacaksın şunu asla kabullenmeyeceksin dedim. Binlerce defa kendimi bunları yapmadığıma kandırdım. Yanıldım bir çok kere. Zamanla düzelir dedim. Bir gün iki gün,gittikçe ipe sardı. Zaman bizimle oyun oynuyor olabilir mi? Ya
geride kaldıysa mutluluklarımız? Hep gelecek hayalleri kurarken, ya orada bir yerde oturduysa biz kaçırdıysak. Bazen göremiyoruz en dibimizdekini bile. Elimizin tersi ile itiveriyoruz bir köşeye. Zaman bizden sevdiklerimizi aldı, seveceklerimizi aldı. Bu yüzdendir zamana bırakmamamdaki korkum ya zaman seni de benden alırsa?
