Çok korkuyordum şuan bu yaşadıklarım normal değildi nasıl korkmazdım ki . Apartmandan yere ayağını sürüyerek birinin -yada o zombiye benzeyen şeylerin - geldiğini belirten birkaç adım sesi duyuldu . Korkum normalden daha fazla artarken heycandan ne yapıcağımı şaşırmıştım . Büyük bir durumla karşılaşırsam bizimkileri uyandırıcaktım . Ses çıkarmamaya özen göstererek delikten kapının önüne baktım ve karsıma aniden çıkan korkunç yüzle nerdeyse çığlık atıcakken elimle ağzımı kapadım ve ses çıkmamamış olması için Allah ‘a tüm duğalarımı gönderdim. Tamam erkek olabilirim ama bende insanım bende korkarım anormal algılamaylım lütfen . Kafamı kaldırıp tekrar delikten baktığımda kimsein olmadığını gördüm .Tüm vücudumu rahatlığı hisettime yemin edebilirim . Şuan yapabiliceğimiz şeylerin bunlarla kısıtlı olması ve belkide böyle devam edicek olması beni korkutuyodu .Rahatlamayla yumruk yaptığım elimi gevşetmemle elimden vücuduma yayılan acıyı hissetmem '' KORKUDAN elımdeki çakıyı tüm gücümle sıkmıstı ve buda elimin kızarmasına sebep olmuştu
Uzun bir süre daha bekledikten sonra saate bakmak aklıma geldi , 2 saat çoktan geçmişti. Yavaş ve yayvan adımlarla odama doğru ilerledim ses gelirsin diye kapıyı açık bırakmışlardı . Hatırladığım kadar sıra Görkem abideydi fısıltıyla ona seslendim ; -Görkem hadi kalk nöbet sırası sende . Yavaşca gözlerini araldı bir müddet yüzüme aval aval baktıktan sonra ; -Tamam kalkıyorum sen uyu hadi . dedi. Yeni uyandığı için sesi boğuk geliyordu o kalkınca yatağa ben uzandım o yorgunlukla beraber gözlerimi kapattım ve uykunun karanlık kollarına bıraktım kendimi(burayı hıkayede olan EBRUGUNEL kısı yazdı )
baktım Murat kaldırdı beni
-Kalk yolla çıkma zamanı geldi dedi
-üstümü değiştirip geliyorum dedim
daha güneş doğmamıştı bile çantaları aldık yolla çıkıyorduk ki Murat birden
- Nasıl gidicez dedi.
benim aklıma babamın arabası geldi. Ford marka servis aracıydı 13 koltuklu büyük ve geniş rahat rahat giderdik iyiki görkem arabayı kullanmayı biliyordu. anahtarı aramaya başladık sonunda bulduk merdivenlerden yavaşca iniyorduk. Görkem ile ben sığnakdan levye ile demir sopa aldık arabanın anahtarını. Görkeme verdim ben ve Murat öne bindik Ezgi ve Ebru arkaya geçtiler çantaları koyduk yolla çıkacaken aklıma birden bizi görürlerse camı kırarlar dedim arabadan indim.Sığnak'dan çarşaf aldım birde bant buldum birkaç tane demir vardı.Murat yardıma geldi bidonlar vardı. Aldık onları su doldururduk attık arabaya yola çıkıyorduk ben önde oturuyordum Murat,Ezgi,Ebru arkada ilk yapacagımız iş burdan uzaklaşmaktı yolla çıktık arabanın sesi bütün zombileri çekiyordu istanbuldan çıkmayı düşünüyorduk 4 km sonra. POLİS merkezi var orda tabanca bula bilirdik ama zor zamanlarda kullanmak şartı ile geldiğimizde arabanın sessine bütün zombiler gelmiş idi çakımı aldım korkudan elim titriyordu ama cesaretimi toplayım saplatım kafasına elim elbisem kan olmuştu çok korktum ama hayatta kalmak için yapmalıydım.POLİS merkezine girdiğimizde yerde ölü kişiler vardı bağırsaklar mideler her yere dağılmıştı yerde tabanca vardı belime aldım Ebru iyiki çanta getirmişti aşağıya indik çelik yelekler tabanca,tüfek,el bombası herşey vardı çantaya doldurduk çantada 3 pompalı tüfek 7 tabanca 2 el bombası (zor durumlar'da kulllanmak için ) ve 4 tane çelik yelek aldık arabaya binerken arkamdan birisi beni tuttu korkudan dona kaltım Murat silah ile ateş etti yüzüm kan içinde idi Murata can borcum vardı. Murat bana
-İyimisin dedi.
ben ise kekliyerek konuştum
-Ev ev evet !!! çok sağol dedim.
Artık birbirimizi koluçaktık hemen arabaya bindik araba çok ses yapıyordu zombiler toplankmıştı yolla koyulduk ben arkada üstümü değiştiricektim.Görkem aniden
-Benzin bittiyor dedi.
Ben ise panik yapmadım yolumuzun üzerinde vardı benzinci
-200 Metre sonra sağ yap dedim üstümü değiştirdim benzin istasyonuna girmiştik...
