Katie Winston (16) woont samen met haar vader, moeder, broer en zus in LA. Tot dat haar ouders op een dag vertellen dat ze gaan scheiden. Haar moeder krijgt een nieuwe vriend in een dorpje ergens ver weg van LA. Met veel opstand moet ze uiteindelijk...
"Is dat ons nieuwe huis?!" Jaylen buigt over me heen, en doet het raam open.
"Ja, dat is ons nieuwe huis." Zegt m'n moeder trots.
"Wat?! Hier kunnen wel 5 gezinnen in!" Vol ongeloof kijk ik naar het huis. Ik had wel al op foto's gezien dat het groot was, maar niet zo groot. Het is een groot wit huis, met een enorme voortuin. En achter het huis is een groot meer, met een soort berg erachter. Het is echt prachtig.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Dit betekent niet dat ik het leuk ga vinden, maar het huis valt me al mee. We rijden de oprijlaan op aan de zijkant van het huis, en parkeren het voor het huis.
"Nou jongens, hier gaan we dan." Zegt m'n moeder, en ze stapt uit. Als ze de kofferbak open doet wordt ze onderbroken door een man. Dat is d'r vriend, Christian. Ik zeg eerlijk, het is geen lelijke man. Zijn afkomst is Italiaans en dat zie je ook wel.
"Hé, laat mij dat doen." Zegt hij, terwijl hij aan komt rennen.
"Hé lieverd." M'n moeder draait zich om, en geeft hem een knuffel en een zoen. Ik kijk snel weg, want dit hoef ik echt niet te zien. Bij de deur zijn er 3 jongens komen staan.
"Oeh, ziet er leuk uit Kat." Zegt Teddy, en ik zie d'r naar de oudste jonge kijken.
"Gadverdamme Ted." Zeg ik, en ik stap uit. Teddy en Jaylen volgen me, en we gaan eerst Christian begroeten.
"Welkom kinderen." Zegt hij, en we geven hem een knuffel. Hij is al vaker naar LA gekomen, en hij is wel heel aardig. We lopen met z'n alle naar de deur, en Christian gaat naast zijn zonen staan.
"Dit is Zev, de jongste." Hij wijst naar de kleinste. Zev is 14 jaar, maar ziet er al best oud en volwassen uit.
"Dit is Noah, de middelste." Hij wijst naar de middelste, en ik weet dat hij even oud is als ik ben. Hij is echt heel knap, maar ik probeer zo ongeïnteresseerd mogelijk te kijken.
"En dan onze oudste, Josh." En hij wijst naar de grootste. Hij heeft een bril op, en groet ons vriendelijk.
"Nou kom, dan laten we jullie het huis zien." We lopen naar binnen, en we staan gelijk in een enorme hal. Er gaat een trap naar boven, en er hangt een grote kroonluchter.
"Jongens laten jullie Teddy, Katie en Jaylen's kamer zien?" Vraag hij. Ze knikken gehoorzaam, en we lopen de trap op.
"Hier is de kamer van Teddy." Josh doet een deur open, en er schuilt een grote mooie kamer achter.
"Is dit helemaal voor mij?" Vraagt ze vol ongeloof, en loopt de kamer in.
"Haha ja." Antwoord Josh lachend. Teddy en Josh blijven in Teddy's nieuwe kamer, en ik, Jaylen, Zev en Noah lopen naar de volgende kamer.
"Dit is jou kamer, Jaylen." En de volgende deur gaat open. Het is echt een jongens kamer, maar zo mooi! Jaylen loopt verlegen naar binnen.
"Van wie is dit?" Jaylen wijst naar een rugbybal.
"Van mij. Ik dacht dat het wel mooi was voor decoratie." Antwoord Zev schattig.
"Zit jij ook op rugby?" Vraagt Jaylen. Jaylen zit al 5 jaar op rugby, en hij praat er altijd over.
"Ja! Jij ook?" Zev loopt opgewonden naar binnen, en ze beginnen druk te praten over rugby teams enzo. Eindelijk hoef ik dat niet meer de hele dag te horen.
"Nou die hebben elkaar gevonden." Zegt Noah lachend, en ik knik verlegen. Ik weet niet wat ik heb, want ik ben nooit verlegen.
"Kom dan laat ik jou kamer zien." Hij loopt naar het einde van de gang en doet de deur open.
"Wauw!" We staan in de grootste kamer van alle drie. Het is zo mooi! Het heeft een groot tweepersoonsbed, en een inloopkast met lichtjes. Het is echt een droomkamer van ieder meisje. Ik loop naar binnen en ga op het bed zitten.
"Voel je je al een beetje thuis?" Vraagt Noah.
"Hmm, zo snel gaat dat nog niet denk ik." Zeg ik glimlachend.
"Snap ik. Heb je nog wat nodig ofzo?" Vraagt hij lief.
"Nee dankje, ik red het wel alleen." En als hij weg wilt lopen, zie ik een grote schuifdeur bij de rechtermuur.
"Wacht, wat is dat voor deur?" Vraag ik nog snel.
"Ohw ja, dat is een deur naar mijn kamer." Antwoord hij. Hij loopt naar de deur, en schuift hem open. Ik kijk zo naar het bed van Noah, en de rest van zijn kamer.
"Ohw." Is het enige wat ik eruit kan brengen.
"Maar we kunnen hem gewoon dichthouden hoor." Hij schuift de deur weer dicht en loopt weer naar de andere deur.
"Ik zie je straks beneden." En hij loopt weg.
-------------------------------------
"Kom je mee naar beneden?" Zegt Jaylen als hij voor m'n deur staat.
"Ja." Ik sta op en loop mee naar beneden. Iedereen zit in de enorme tuin, en het is zo mooi! Er is een grote stijger aan het water met een zitplek, en een bootje. En aan de andere kant is een soort bos, met mooie bloemen en zitplekjes. We lopen naar de stijger waar ze allemaal aan een tafel zitten, en de tafel is mooi gedekt.
"En? Hebben jullie een mooie kamer?" Vraag m'n moeder terwijl ze wijn drinkt.
"Ja heel mooi." Zeg ik, en ik ga naast Noah zitten. Hij lacht vriendelijk, en schenkt wat water in. Het is al 18:30, dus gaan we avondeten. Na het eten hebben we nog de hele avond gekletst en spelletjes gedaan, en het was echt heel gezellig. Ze zijn allemaal heel vriendelijk, en zorgzaam. Misschien is het toch niet zo erg als ik dacht dat het zou worden.
