BİRAZ DAHA BÖYLE KAL💖

53 5 3
                                    

Herzaman olduğu gibi kavga sesleri ile uyandım.Saate  bakınca 04:00 olduğunu gördüm tam yatağıma gidecekken bir silah sesi duydum korkudan olduğum yerde dona kalmıştım. İçeri girmeye korkuyordum ama başka çarem yoktu.Kapıyı aralayınca içerde annem ve babamın kanlar içindek bedenlerini  gördüm.Babamın elinde bir bıçak,annemin elinde ise bir silah vardı.Ben yere yığılmış ne olduğunu anlamaya çalışırken önümde bir kağıt gördüm içinde;

"Canım kızım bu mektubu babanın beni bugün öldüreceğini bildiğim için yazdım.Bak Meleğim ben seni herşeyden çok seviyorum ama başka çarem yoktu.Odana yatağının üstüne bir bileklik bıraktım o senin hiçbir şeyden zarar görmemeni sağlıyacak.

Sana öğrettiğim şarkı varya onu sakın unutma senin büyün  ona bağlı zarfın arkasında  seni bir yıl idare edecek miktarda bir para var.Ayrıca   gideceğin okulun adresi var.Şimdi burayı terket seni çok seviyorum canım kızım unutma ben senin her zaman yanındayım."
Sevgiler annen

O anda  tek yaptığım şey ağlamaktı.Hemen odama gidip yataktaki bilekliği elime taktım gerçekten çok güzeldi .

Ama ben bunu düşünecek halde değildim ağlayarak eşyalarımı topladım ve oradan uzaklaştım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Ama ben bunu düşünecek halde değildim ağlayarak eşyalarımı topladım ve oradan uzaklaştım.Evimiz Ormanın ortasında olduğu için önümü göremiyordum ancak bir anda kulağıma şırıl şırıl akan su sesleri geldi .Şüphe yoktu ki bu benim anlemle  her gün gittiğim şelaleydi.Bu olanlar aklıma gelince şiddetli bir şekilde ağlamaya başladım.Ve o sırada arkamdan bir ses;                                                                                                                                

 "Oha o ses ne ödüm koptu"dedi.      

 Arkamı döndüğümde bana gülümseyerek bakan  cocuğu gördüm ve hemen  gözlerimi sildim.   Tam bişey diyecektim ki beni kollarının içine aldı.                                                      

"Sakın bana numara yapma ağladığının farkındayım Melek artık yanlız değilsin ben senin yanındayım asla seni bırakmıyacam bir daha asla olmaz."                                                      

Bu çocuk kim? adımı nerden biliyor? birdaha olmaz derken ne demeye çalışıyordu?     Kendime bu soruları sorarken bir yandan da ona sarılmış ağlıyordum.

"Hey adın ne senin"

   "Umut"                                   

 "Umut biraz daha böyle kal olur mu"                                      

 "Sen nasıl istersen öyle olsun prenses"

öhö öhö öhöm evet ilk bölümü nasıl buldunuz diğer bölümle ilgili fikirlerinizi bekliyorum :3                                                                           

Kaderin parmağıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin